Summary
Rest of your post
+A1.jpg)
Monday, June 23, 2008
Tuesday, May 20, 2008
Tuesday, May 13, 2008
ၿငိမ္းအဖြဲ႕ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ေထာက္ခံမႈနဲ႕ ျပည္သူ႕ဆႏၵမဲမ်ား
တိုးတက္ (PMV)
Summary
Rest of your post
တူမႀကီးဖတ္ဖို႕ (၁)
ၫွပ္ႀကီး (ျမင္းၿခံ)
ဦးေလးတို႕ ႏိုင္ငံဟာ (၁၈၂၄) ခုႏွစ္ကထဲက တစိတ္တပိုင္းကၽြန္ျဖစ္၊ (၁၈၈၅)ခုႏွစ္မွာ လံုး၀ ကၽြန္ျဖစ္ခဲ့တာ အလယ္တန္း အထက္တန္း အရြယ္ဆို သိၿပီးသားျဖစ္မွာပါ။ ကၽြန္ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့စကားေလးနဲ႕ သမိုင္းဖတ္စာထဲ ဖတ္က်က္ ေရး ေျဖ၊ ဒါနဲ႔ၿပီးသြားလို႕ကေတာ့ သမိုင္းပါေမာကၡ ေဒါက္တာသန္းထြန္း စကားနဲ႕ မကိုက္ဘူးျဖစ္ေနမွာ။ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္လို႕ ျဖစ္လာတဲ့ကၽြန္ မဟုတ္သလို သူ႕ကၽြန္ကေန လြတ္လပ္ဖို႕ဆိုတာလဲ ဘယ္ႏွစ္ႏွစ္ၾကာၿပီး သူရဲေကာင္း ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ က်ဆံုးၿပီးမွ ရခဲ့တာလဲ၊ အခ်ိန္ေတြ ဘ၀ေတြ ေသြးေတြခင္းခဲ့ က်ရတာကလား။ (၁၉၄၈)ခုႏွစ္ ဇႏၷ၀ါရီလမွာ လြတ္လပ္၊ မတ္လမွာ ျပည္တြင္းစစ္ျဖစ္ခဲ့တာ အခုထိဆိုေတာ့ ဒို႕ျပည္သူေတြဟ (၁၈၂၄)ခုႏွစ္ကေန အခု (၂၀၀၈)ခုႏွစ္ထိ ႏွစ္ေပါင္း (၁၈၀)လံုးလံုး စိတ္ေအး ခ်မ္းေျမ႕ ေက်ာသားရင္သားမျခား မေနခဲ့ရရွာၾကဘူး တူမၿပီးေရ။
ေက်ာက္ေခတ္ ကၽြန္ေခတ္ေတြထားပါ။ ဒို႕ႏိုင္ငံရဲ႕ ေက်ာက္စာ ေပစာ အေထာက္အထားေတြအရ ပုဂံေခတ္က စေရတြက္ရင္ ႏွစ္ (၁၀၀၀)သမိုင္း၊ ဒီႏွစ္ (၁၀၀၀)ထဲမွာ ပေဒသရာဇ္ေခတ္က ႏွစ္(၈၀၀)၊ ဒါေတာင္ ႏွစ္(၈၀၀)လံုးလံုး ထီးနဲ႕ နန္းနဲ႕ ကိုယ့္ဘုရင္နဲ႕ ေန ေနၾကတာ မဟုတ္ဖူးေလ။ ထီးမဲ႕ နန္းမဲ့ ဘုရင္မဲ့ ႏွစ္ေတြလဲ မနည္းဘူး။ ဒို႕ႏိုင္ငံက တျခားတိုင္းျပည္ေတြလို ပေဒသရာဇ္ ေတာ္လွန္ေရး ဆင္ႏႊဲစရာမလိုပဲ ကၽြန္ တန္းျဖစ္ခဲ့ၾကရတာ၊ ဒီမွာတင္ နယ္ခ်ဲ႕ေတာ္လွန္ေရး၊ လြတ္လပ္ေရး၊ ဒီမိုကေရစီေရး.....ဆရာေတာ ဦး၀ိစာရ၊ ဦးဥတၱမ၊ ဗိုလ္ဆြန္ပက္၊ ပုပၸါး ဗိုလ္နက္ေက်ာ္၊ ဒို႔ေဒသက ၀ဲေလာင္ ဗိုလ္ရာၫြန္႕၊ ငဠဳန္ဆရာစံ၊ အာဠာ၀က သခင္ဖိုးလွႀကီး၊ စစ္ကိုင္း ဗိုလ္သိန္းတန္၊ မိုင္းပြန္ေစာ္ဘြားႀကီး စပ္စံထြန္း၊ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္အဖြဲ႕၀င္ေတြ၊ ေနာက္ၿပီး ... သခင္ေတြ၊ အာရွလူငယ္ အစည္းအရံုးအဖြဲ႕၀င္ေတြ၊ (၁၉၆၂)ခုႏွစ္ ေက်ာင္းသားမ်ိဳးဆက္ေတြ၊ ကို႕ကိုးကၽြန္း အာဇာနည္ေတြ၊ (၁၉၇၄/၇၅/၇၆) အလုပ္သမား ေက်ာင္းသား ျပည္သူေတြ၊ (၁၉၈၈) မ်ိဳးဆက္ေတြ နည္းသလား ငါ့တူမႀကီးေရ။ ဒီ (၁၉၈၈-၂၀၀၈) ႏွစ္ (၂၀)အတြင္း လမ္းမေတြေပၚမွာ၊ ေထာင္ထဲမွာ၊ စစ္ေၾကာေရးစခန္းမွာ၊ လက္နက္ကိုင္ေဒသ ေတာထဲမွာ၊ ေဆးရံုေပၚမွာ၊ မီးသၿဂၤ ိဳဟ္စက္ထဲမွာ၊ သူရဲေကာင္း အာဇာနည္ေတြရဲ႕ အသက္ေတြ ေသြးေတြ ၀ိညာဥ္ေတြ ခုဆို ဦးတို႕လူမ်ိဳးရဲ႕ အသက္၀ိညာဥ္ျဖစ္တဲ့ ဗုဒၶသာသနာ အရွည္တည္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းမယ့္ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ေက်ာင္းေတြနဲ႕ ရဟန္းသံဃာေတြေတာင္ ဘယ္လိုျဖစ္ေနၿပီလဲဆိုတာ ၿမိဳ႕မွာေနတဲ့ တူမႀကီးတို႕ ပိုသိမွာပါ၊
အခု ဦးတို႕ ျပည္သူေတြဟာ တျခားႏိုင္ငံႀကီးေတြမေျပာနဲ႕ ကိုယ့္အိမ္နီးခ်င္း ဒုတိယကမၻာစစ္ၿပီး လြတ္လပ္ခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေတြနဲ႕ေတာင္ ရင္ေဘာင္မတန္းႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနတာက ေရွး၀ဋ္ေၾကာင့္လဲ မဟုတ္၊ လူမ်ိဳးအလိုက္ ညံ့လို႕လဲ မဟုတ္၊ လက္တဆုပ္စာ စစ္အာဏာရွင္ တစုေၾကာင့္ပဲေလ၊ (၁၉၉၀)ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကို ၾကည့္ရင္ တပ္မေတာ္သားေတြရဲ႕ ရင္ႏွလံုးသားဟာ ျပည္သူေတြနဲ႕ တထပ္တည္း ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ လူထုအံုႂကြမႈႀကီးကို ၾကည့္ရင္ ရဟန္းသံဃာေတြဟာ ျပည္သူ႕အသည္းနဲ႕ အတူတူ၊ ဒါဆို လာမည့္ ဆႏၵခံယူပြဲဆိုတာကို ရဟန္းရွင္လူ ျပည္သူ ေက်ာင္းသား တပ္မေတာ္သားေတြက စစ္အုပ္စုကို တိုက္ထုတ္တဲ့ပြဲ၊ အဲဒီ ပြဲအတြက္ အေကာင္းဆံုးကို ေမွ်ာ္လင့္ရင္း အဆိုးဆံုးထိပါ ျပင္ဆင္ထားၾကရေအာင္။.....။
“ဧရာ၀တီအတြက္ ငိုခ်င္း”
♫ ဧရာ၀တီေရ
နင့္မွာ နဂိုကမွ
ဒုကၡေတြ တေပြ႕တပိုက္နဲ႕ပါဆို
နာဂစ္ရဲ႕ မၫွာတာမႈေတြေၾကာင့္
ဘ၀ပ်က္ေနရပါေပါ့လား....။
♫ ဧရာတီေရ
မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာ စီးဆင္းလာခဲ့ၿပီးမွ
ပင္လယ္၀အထိ
အတိုင္းမသိ အက်ိဳးျပဳေနခဲ့သမွ်ကို ၾကည့္ရင္း
တသက္လံုးေမြးထားတဲ့ၾကက္
တညတည္း ရုိက္သတ္သလို
အားလံုးေႂကြျပဳန္းေနရေပါ့.....။
♫ အခုေတာ့ ဧရာ၀တီေရ
နင့္ကို မုန္တိုင္းကသတ္
စစ္တပ္က သတ္နဲ႕
ရင္၀ယ္ပိုက္သားသမီးေတြလဲ
အရြယ္မေရြး ေသေနၾကရတာ ၾကည့္ၿပီး
နင့္မ်က္ရည္ေတြလဲ ကုန္ခမ္းေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး....။
♫ ဧရာ၀တီေရ
နင့္မွာ ျမန္မာ့သမိုင္းမွာ သာမက
ကမၻာ့သမိုင္းမွာပါ
ေသၾကမႈေတြ
ပ်က္စီးဆံုးရံႈးမႈေတြ
ရက္စက္မႈေတြ
လူသားခ်င္းမစာနာမႈေတြ
အားလံုးအေပၚမွာ
စံတင္ရေတာ့မွာေပါ့....။
♫ ဧရာ၀တီေရ
နင့္ရင္ခြင္က လူေသအေလာင္းေတြ
ရြာပ်က္ အိမ္ပ်က္ေတြ
က်န္ေနတဲ့သူေတြရဲ႕ က်န္းမာေရးေတြကို
မသမာသူေတြက
ကိုယ္နဲ႕မဆိုင္သလို လစ္လ်ဴရႈေနလိုက္တာလဲ
သိပ္အသဲနာစရာ ေကာင္းသလို
ဘယ္လိုမွလည္း နားမလည္ႏိုင္ဘူး....။
♫ အခုေတာ့ ဧရာ၀တီေရ နင့္ရဲ႕အလွ
နင့္ရဲ႕ဘ၀ဟာ
အရွင္လတ္လတ္ ငရဲက်ေနသလို
မသမာသူလက္ထဲ
‘၀’ ကြက္အပ္ေနရတာကိုက
နင့္ရဲ႕ အနာဂါတ္အတြက္
ငါတို႕ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ရေတာ့မယ္....။
ထက္လြင္ေအာင္
၁၃.၅.၂၀၀၈
မွတ္ခ်က္။ ။ ဤကဗ်ာ ေပးပို႕ေသာ ကဗ်ာဆရာ ထက္လြင္ေအာင္္ အား ဥတၱရမွ အထူး ေက်းဇူးတင္ရွိပါေၾကာင္း မွတ္တမ္းတင္အပ္ပါသည္။
Summary
Rest of your post
Friday, May 9, 2008
ကပ္ေဘးကိုေက်ာ္လြန္ဖို႕ ကန္႕ကြက္မဲေပးၾကစို႕
ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ၏
ထုတ္ျပန္ခ်က္
(၃/၂၀၀၈)
(၁၀-၅-၂၀၀၈)
(၁) ပထမဆံုးအေနနဲ႕ နာဂစ္မုန္တိုင္းဒဏ္ခံ ျပည္သူမ်ားနည္းတူ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက လိႈက္လွဲ၀မ္းနည္း ရပါေၾကာင္း ေဖၚျပလိုတယ္။
(၂) ဒီအခ်ိန္ဟာ တမ်ိဳးသားလံုးအတြက္ အမဂၤလာအခ်ိန္ အမဂၤလာကာလ ျဖစ္တယ္။ ကပ္ေဘးဒဏ္သင့္ ျပည္သူေတြ ကယ္ဆယ္ကူညီေရး လုပ္ငန္းကို ဦးစားေပး ေဇာက္ခ်လုပ္ရမယ့္ အခ်ိန္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒါေတြကို လ်စ္လ်ဴရႈၿပီး ဒီေန႕မွာပဲ နအဖက သူ႕စစ္အာဏာ တရား၀င္ျဖစ္ေရး တခုတည္းကိုသာ ရည္စူးၿပီး ဆႏၵခံယူပြဲ လုပ္လိုက္တယ္။ အနာဂတ္ကာလတခုလံုး အေမွာင္ဖုံုးေအာင္ လုပ္လိုက္ျခင္းပါဘဲ။ မဲဆႏၵရွင္ျပည္သူေတြဟာ နည္းမ်ိဳးစံု အကြက္ခ် ညစ္ပတ္တာ ခံေနၾကရတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘ၀နဲ႕ရင္းၿပီး ျပည္သူေတြ ဆႏၵမဲေပးေနၾကပါၿပီ။
(၃) စစ္အစိုးရရွိေနသမွ် ဒုကၡမ်ိဳးစံု ဆက္ခံစားေနၾကရဦးမယ္ဆိုတာ ျပည္သူေတြ သိၾကပါတယ္။
ေနာက္ (၂)ပတ္အၾကာမွ ထပ္ၿပီး ကပ္ေဘးသင့္ျပည္သူေတြ မဲေပးၾကရဦးမယ္။ လူမႈဒုကၡေတြက ကင္းေ၀းဖို႕ ဆိုရင္ေတာ့ သြန္ေအာၿပီး ကန္႕ကြက္မဲပဲ ေပးၾကပါလို႕ တိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္။
Summary
Rest of your post
Thursday, May 8, 2008
လူထုအခက္ ေထာက္ခံမဲအတြက္ လုပ္ေနေသာ န၀တေခၚနအဖ
ဥတၱရ
၂၀၀၈ေမလ(၇)ရက္
ယင္းႀကိဳတင္ဆႏၵမဲ ေကာက္ယူမႈအား နမ္းခမ္းၿမိဳ႕နယ္ ရဲတပ္ဖြဲမွဴး ရဲမွဴး လွတင္၊ ေရွ႕တန္းေခ်လ်င္တပ္ရင္း အမွတ္(၂၉၀) တပ္ရင္းမွဴး ဒုဗိုလ္မွဴးၾကီး သိန္းထြဋ္ ႏွင့္ နမ့္ခမ္းၿမိဳ႕ မယကဥကၠထ ဦးတင္လိႈင္ တို႕ကိုယ္တိုင္ ဦးစီးဦးရြက္ျပဳကာ ေဆာင္ရြက္ေနၾကေၾကာင္း သိရွိရသည္။
နမ့္ခမ္းၿမိဳ႕နယ္အတြင္းရွိ ေက်းရြာအုပ္စုတစုလွ်င္ ေက်းရြာ(၃)ရြာစီရွိၿပီး ေက်းရြာတရြာလွ်င္ ဦးေရ (၃၀၀)ခန္႕အား ႀကိဳတင္ဆႏၵမဲ ေကာက္ခံသြားေၾကာင္း သိရွိရသည္။ ေက်းရြာမ်ားတြင္ ဆႏၵမဲေကာက္ခံရာ၌ ေက်းရြာလူႀကီးအိမ္မ်ားတြင္ စားပြဲခံုကေလးမ်ားသာ ခင္းက်င္းၿပီး ရယက စာေရးမ်ားကိုယ္တိုင္ အမည္စာရင္းမွတ္တမ္းတင္ၿပီး လက္မွတ္ေနရာတြင္ အမွန္ျခစ္မ်ား ျခစ္ကာ ေထာက္ခံမဲမ်ားကို ရယူသြားခဲ့ေၾကာင္း ေဒသခံမ်ားမွတဆင့္ သိရွိရသည္။ အလားတူ ကခ်င္ျပည္နယ္ ဗန္းေမာ္ၿမိဳ႕နယ္အတြင္းရွိ ေက်းရြာမ်ားအားလည္း ယင္းေဒသရွိ သက္ႀကီးရြယ္အိုမ်ား၏ ဆႏၵမဲမ်ားအား ရယက စာေရးမ်ားမွ စာရင္းေရးသြင္းၿပီး ေထာက္ခံအမွန္ျခစ္မ်ား ေရးသားကာ ေထာက္ခံမဲရရွိေၾကာင္း အတည္ျပဳရယူသြားခဲ့ၿပီး ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း သိရွိရသည္။
ယခုျမန္မာျပည္အတြင္း နာဂစ္မုန္တိုင္းဒဏ္ေၾကာင့္ လူထုအေနျဖင့္ ကိုယ္ခ်င္းစာ ၀မ္းနည္း ပက္လက္ျဖစ္ေနခ်ိန္၊ ျပင္ပမီဒီယာမ်ားမွ အာရံုစိုက္မႈမရွိခ်ိန္တြင္ နအဖအေနျဖင့္ မုန္တိုင္းမခံစားခဲ့ရေသာ ေဒသမ်ားမွ ျပည္သူလူထုမ်ားအား ယင္းတို႕၏ ဖြဲ႕စည္းပံု အတည္ျပဳ ႏိုင္ေရး အသံုးခ် ေဆာင္ရြက္ေနၾကေၾကာင္း သိရွိရသည္။
Rest of your post
နာဂစ္ ေၾကာင့္ စစ္သေဘၤာ(၇)စီးႏွင့္ အရာရွိစစ္သည္ (၂၅၀)ေက်ာ္ေပ်ာက္ဆံုးေန
ဥတၱရ
၂၀၀၈ေမလ (၇)ရက္
၂၀၀၈ေမလ (၂)ရက္ေန႕တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း ျဖတ္သန္းတိုက္ခတ္သြားေသာ နာဂစ္ ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္းဒဏ္ေၾကာင့္ ျမန္မာ့ ေရတပ္မေတာ္ ေရတပ္စခန္းဌာနခ်ဳပ္မ်ားျဖစ္ၾကေသာ ပမၼ၀တီ ေရတပ္စခန္း၊ ဧရာ၀တီ ေရတပ္စခန္းၾကီးမ်ား ေအာက္ရွိ ဟိုင္းၾကီးကၽြန္း ေရတပ္စခန္းႏွင့္ အနီးတ၀ိုက္ သံလွ်က္စြန္းေရတပ္စခန္းႏွင့္ စခန္း၀န္းက်င္ ပင္လယ္ေရျပင္တြင္ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္လွ်က္ ရွိေနေသာ ျမန္မာ့ေရတပ္မေတာ္ပိုင္ စစ္သေဘၤာ(၇)စီး လံုး၀ႏွစ္ျမဳပ္သြားခဲ့ေၾကာင္း စစ္တပ္ႏွင့္ နီးစပ္ ေနသူမ်ားထံမွ သိရွိရသည္။
အဆိုပါစစ္သေဘၤာ (၇)စီးတြင္ (၅)စီးမွာ တိုက္ခိုက္ေရး ေရယာဥ္မ်ားျဖစ္ၾကၿပီး (၂)စီးမွာ သယ္ယူပို႕ေဆာင္ေရးအတြက္ အသံုးျပဳေသာ ေရယာဥ္မ်ားျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရသည္။ တိုက္ခိုက္ေရး ေရယာဥ္ (၅)စီးတြင္ (၃)စီးသည္ တန္(၈၀၀)မွ (၂၀၀၀)တန္ အထိ ရွိၾကသည့္ သေဘၤာၾကီးမ်ားျဖစ္ၾကၿပီး တန္(၂၀၀၀)အထိရွိေသာ တရုတ္ႏိုင္ငံမွ ၀ယ္ယူထားေသာ သေဘၤာၾကီးတစီးလည္း ပါ၀င္ေၾကာင္း သိရွိရသည္။
၎သေဘၤာ (၇)စီးေပၚတြင္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနၾကေသာ အရာရွိစစ္သည္အားလံုးလည္း ေပ်ာက္ဆံုးေနေၾကာင္းသိရွိရသည္။ ေပ်ာက္ဆံုးေနေသာ အရာရွိစစ္သည္မ်ားတြင္ အရာရွိအင္အား (၃၀)ေက်ာ္ႏွင့္ အျခားအဆင့္စစ္သည္ (၂၂၁)ဦးရွိေၾကာင္း သိရွိရသည္။
Summary
Rest of your post
Monday, May 5, 2008
ဆႏၵခံယူပြဲကာလအတြင္း လံုၿခံဳေရး တင္းၾကပ္္
ဥတၱရ
၅-၅-၂၀၀၈
Rest of your post
Saturday, May 3, 2008
တရားမွ်တသည့္ ဆႏၵခံယူပြဲဲျဖစ္ရန္ ကမၻာ့ကုလသမဂၢ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီက ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ျပန္
ဥတၱရ
၅-၅-၂၀၀၈
Summary
Rest of your post
Thursday, May 1, 2008
Sunday, April 27, 2008
“နအဖဖြဲ႕စည္းပံုေထာက္ခံမဲ ႏွင့္ တိုင္းရင္းသား အပစ္ရပ္ၿငိမ္းအဖြဲ႕မ်ား”
၂၆-၄-၂၀၀၈
နအဖသည္ ယခင္ ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုႀကီးၿပီးသည့္ေနာက္ပိုင္းတြင္ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးစု လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႕မ်ားကို အသံုးခ်ကာ ၎တို႕စိတ္တိုင္းက် ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒကို ေရးဆြဲခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ ယင္း ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒကို တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးစုအဖြဲ႕မ်ားမွလည္း မိမိတို႕၏ သေဘာထားဆႏၵမ်ားကို ေရးဆြဲ အတည္ျပဳႏိုင္ေရး တင္ျပထားရွိခဲ့ၾကၿပီး ျဖစ္သည္။ သို႕ေသာ္ ယခုဆိုလွ်င္ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးစုအဖြဲ႕မ်ား၏ တင္ျပခ်က္မ်ားကို လစ္လ်ဴရႈ႕ကာ စစ္အစိုးရ စိတ္တိုင္းက် ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒကို ေရးဆြဲႏိုင္ခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။
ယခုလည္း နအဖမွ က်င္းပျပဳလုပ္လာေတာ့မည့္ ေမလ (၁၀)ရက္တြင္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒ အတည္ျပဳ ႏိုင္ေရး ဆႏၵခံယူပြဲတြင္ တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုအဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ လူမ်ိဳးစုအဖြဲ႕အစည္းေဒသမ်ားရွိ ျပည္သူလူထု မ်ားကို အသံုးခ်ကာ ၎တို႕အတြက္ ေထာက္ခံမဲရရွိေရးကို ျပဳလုပ္ေနလွ်က္ရွိေနသည္။
ယခုအခ်ိန္ထိ နအဖအေနျဖင့္လည္း လက္နက္ကိုင္ အပစ္ရပ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႕မ်ား၏ မဲေပးေရး သေဘာထား ဆႏၵကို ထုတ္ျပန္ေၾကညာျခင္း မရွိေသးသလို တိုင္းရင္းသား ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အဖြဲ႕အစည္းမ်ား မွလည္း နအဖ၏ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ အတည္ျပဳႏိုင္ေရး ဆႏၵမဲေပးပြဲတြင္ မိမိတို႔၏ အေျခခံေဒသရွိ ျပည္သူလူထုမ်ား၊ မိမိတို႕တပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားအေပၚ ေထာက္ခံရန္ (သို႕မဟုတ္) ကန္႔ကြက္ရန္ ဆိုသည့္ တရား၀င္ သေဘာထား ထုတ္ျပန္ခ်က္မ်ား ခ်မွတ္ထုတ္ျပန္ေပးထားျခင္း မရွိေသးေခ်။
သို႔ေသာ္လည္း နအဖအေနျဖင့္ အပစ္ရပ္ တိုင္းရင္းသားၿငိမ္းအဖြဲ႕ပိုင္နယ္ေျမမ်ားတြင္ မဲရံုမ်ားႀကိဳတင္ သတ္မွတ္ေပးထားၿပီး မဲေပးပိုင္ခြင့္ ဦးေရမ်ားကို လ်ိဳ႕၀ွက္အေၾကာင္းၾကား တရား၀င္ထုတ္ျပန္ေပးထားၿပီး ျဖစ္သည္။ ဤကဲ့သို႕ ထုတ္ျပန္ေပးၿပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္ အခ်ိဳ႕တိုင္းရင္းသား ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႕ ေခါင္းေဆာင္မ်ား အေနျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒအတည္ျပဳႏိုင္ေရး ဆႏၵမဲေပးရန္အေပၚ အခ်ိဳ႕အဖြဲ႕မ်ားသည္ မိမိပိုင္နယ္ေျမအတြင္း ေထာက္ခံမဲကိုသာေပးရန္အတြက္ ျပည္သူလူထုႏွင့္ မိမိတပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားအေပၚ ညြန္ၾကားထားရွိၿပီး အခ်ိဳ႕အဖြဲ႕မ်ားအေနျဖင့္ ျပည္သူလူထုႏွင့္ တပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားအေပၚ မည့္သည့္ လမ္းညြန္မႈမွ် မျပဳလုပ္ပဲ ျပည္သူလူထုႏွင့္ တပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ား၏ သေဘာဆႏၵအတိုင္းသာ လုပ္ေဆာင္ေစလိုသည့္သေဘာ မိမိတို႕ဘာသာ ဆံုးျဖတ္ၾကေစရန္ ဆိုသည့္ သေဘာျဖင့္ မည္သို႔မွ် ညြန္ၾကားျခင္းမ်ား မရွိေၾကာင္းကိုလည္း ေတြ႕ရွိရသည္။
တရုတ္-ျမန္မာနယ္စပ္ေဒသရွိ အပစ္ရပ္ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႕မ်ားတြင္္ ျပည္သူလူထုနွင့္ မိမိတပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားအေပၚ နအဖ၏ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒကို ေထာက္ခံမဲေပးရန္ ကခ်င္အထူးေဒသ(၁) NDAK ဦးဇဂုန္တိန္႕ယိန္း အဖြဲ႕ႏွင့္ ရွမ္းအထူးေဒသ (၅) KDA မထုေနာ္ အဖြဲ႕တို႕အေနျဖင့္ ေထာက္ခံမဲသာေပးၾကရန္ ညြန္ၾကားထားရွိ ၾကသည္။ ကခ်င္အထူးေဒသ (၁) ဦးဇဂုန္တိန္႕ယိန္း အဖြဲ႕နယ္ေျမအတြင္းတြင္ ဆႏၵမဲေပးပိုင္ခြင့္ရွိသူ (၃၆၉၄)ဦး၊ မဲရံုစုစုေပါင္း (၄)ရံုအျဖစ္ နအဖမွ သတ္မွတ္ထားရွိေပးထားသည္။ နအဖ၏ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒ ေထာက္ခံပြဲအတြက္ အဓိက ေထာက္ခံမဲရမည့္ ေဒသျဖစ္သလို ေထာက္ခံမဲေပါင္းလည္း (၃၆၉၄)ရရွိမွာ ျဖစ္ပါသည္။ ရွမ္းအထူးေဒသ(၅) KDA မထုေနာ္ အဖြဲ႕အေနျဖင့္လည္း မဲေပးႏိုင္ခြင့္ရွိသူႏွင့္ မဲရံုအေရအတြက္ကို မသိရွိေသာ္လည္း ၎တို႕အဖြဲ႕သည္လည္း ဦးဇဂုန္တိန္႕ယိန္း အဖြ႕ဲကဲ့သို႕ပင္ နအဖ၏ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံံဥပေဒအတြက္ အဓိက ေထာက္ခံမဲရမည့္ ေဒသလည္းျဖစ္ေနပါသည္။
ကခ်င္အထူးေဒသ(၁) KIO အဖြဲ႕၊ ရွမ္းအထူးေဒသ (၁) ကိုးကန္႕ဒီမိုကေရစီႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးပါတီ (KDUP) အဖြဲ႕၊ ရွမ္းအထူးေဒသ (၂) “၀”အမ်ိဳးသား ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးပါတီ (WNDP) အဖြဲ႕၊ SSA(N)အဖြဲ႕ ႏွင့္ ဦးစိုင္းလင္း ဦးေဆာင္ေသာ ရွမ္းအထူးေဒသ (၄) တို႕သည္ နအဖ၏ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒ အတည္ျပဳေရး ေထာက္ခံမဲေပးျခင္းကို မည္သည့္သေဘာထားမွ် ထုတ္ျပန္ထားျခင္း မရွိသလို မိမိတို႕ေဒသအတြင္းရွိ ျပည္သူလူထုမ်ားႏွင့္ တပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားကိုလည္း မည္သည့္ သေဘာထားမွ်ခ်ျပ ထုတ္ျပန္ေပးထားျခင္းမရွိၾကပါ။
ကခ်င္အထူးေဒသ(၁) KIO အဖြဲ႕ နယ္ေျမအတြင္းတြင္ ဆႏၵမဲေပးပိုင္ခြင့္ရွိသူ (၃၂၆၆၉)ဦး၊ မဲရံုစုစုေပါင္း (၆၃)ရံုအျဖစ္ နအဖ မွ သတ္မွတ္ထားရွိေပးထားေၾကာင္း သိရွိရသည္။ ရွမ္းအထူးေဒသ(၁) ကိုးကန္႕အဖြဲ႕ အေနျဖင့္ မဲေပးပိုင္ခြင့္ရွိသူဦးေရး စုစုေပါင္း (၇၂၀၀၀)သတ္မွတ္ထားရွိ ေပးထားၿပီး မဲရံုေပါင္း (၂၀)အထိ သတ္မွတ္ေပးထားသည္။ နအဖအေနျဖင့္ မိမိတို႕၏ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဖြဲ႕စည္းပံု အတည္ျပဳေရးအတြက္ ေထာက္ခံမဲ အသင့္သင့္ ရရွိသြားႏိုင္ေပသည္။
ရွမ္းအထူးေဒသ(၁) ကိုးကန္႕ေဒသသည္ လြန္ခဲ့သည့္ ၂၀၀၀ခုႏွစ္တြင္ ကိုးကန္႕အဖြဲ႕အတြင္း အာဏာသိမ္းမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚခဲ့ၿပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္ နအဖ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို အဓိက စိုးမိုးခ်ယ္လွယ္လာခဲ့ေသာ ေဒသလည္းျဖစ္သည္။ ကိုးကန္႕ေဒသသည္ အဓိက တရုတ္လူမ်ိဳးမ်ား အမ်ားဆံုးေနထိုင္ရာေဒသျဖစ္ၿပီး ယင္းေဒသအေနျဖင့္ ယခုျပဳတ္က်သြားၿပီးျဖစ္ေသာ ဒုတိယ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ခင္ညြန္႕လက္ထက္တြင္ နအဖမွ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးမ်ား ျပဳလုပ္ေနခ်ိန္တြင္ ကိုးကန္႕ေဒသ အျဖစ္သတ္မွတ္ေပးခဲ့ေသာ ေဒသျဖစ္သည္။ ယခုလက္ရွိႏိုင္ငံေရးတြင္လည္း နအဖအေနျဖင့္ ၎တို႕ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒ အတည္ျပဳနိုင္ေရးအတြက္ ကိုးကန္႕ေဒသအတြင္းရွိ တရုတ္လူမ်ိဳးမ်ားအား အသံုးခ်၍ ေထာက္ခံမဲရယူလိုေနေပသည္။ တဖက္အေနျဖင့္ လည္း ယခုလို ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒအတည္ျပဳေရးတြင္ မိမိတို႕အေနျဖင့္ ဆႏၵမဲေပးပိုင္ခြင့္ ဦးေရမ်ားမ်ား ရရွိေရးႏွင့္ မဲရံုမ်ား မ်ားျပားစြာ ကိုးကန္႕ေဒသအတြင္း ျဖစ္ေပၚေရး၊ မိမိနယ္ေျမ အတည္ျပဳႏိုင္ေရး ကိုသာ အဓိကက်ေနေပသည္။ သို႕အတြက္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္အၾကားတြင္ နအဖအေနျဖင့္ ၎တို႕အတြက္ ေထာက္ခံမဲ အေတာ္အတန္ ရရွိႏိုင္ေသာ ေဒသျဖစ္ေနေပသည္။
၎ကိုးကန္႕အဖြဲ႕ႏွင့္ ဆန္က်င္ဘက္အေနျဖင့္ နယ္ေျမအားျဖင့္လည္း အလြန္က်ယ္ျပန္႕လွ်က္ရွိၿပီး ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံ၏ မူရင္းတိုင္းရင္းသားမ်ားလည္းျဖစ္သည့္ SSA(N) အဖြဲ႕နယ္ေျမအတြင္း နအဖ၏ မဲေပးပိုင္ခြင့္ဦးေရးကို (၅၃၀၀)သာ သတ္မွတ္ ေပးထားၿပီး မဲေပးပိုင္ခြင့္နယ္ေျမအျဖစ္ ေက်းရြာစီရင္စု (၆)စုသာ သတ္မွတ္ေပးထားသည္။ နအဖ၏ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အတည္မျဖစ္ႏိုင္ေရးအတြက္ မ်ားစြာကန္႕ကြက္မဲ ရရွိႏိုင္ေသာ ေဒသလည္းျဖစ္ေနသည္။ သို႕အတြက္ နအဖအေနျဖင့္ ကန္႕ကြက္မဲ အမ်ားစုျဖစ္ေပၚႏိုင္ေသာ SSA(N) အဖြဲ႕တို႕၏ နယ္ေျမမ်ားႏွင့္ မဲေပးပိုင္ခြင့္ရွိသူ ျပည္သူလူထုမ်ားသတ္မွတ္ေပးျခင္းသည္ မ်ားစြာ နည္းပါးလွ်က္ရွိေနသည္။ ယခုကဲ့သို႕ နအဖ၏ မဲေပးပိုင္ခြင့္ လူဦးေရသတ္မွတ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ မဲေပးပိုင္ခြင့္ ေက်းရြာစီရင္စုမ်ား သတ္မွတ္ေပးခ်က္မ်ားအေပၚ လက္ေတြ႕မိမိတို႕အမ်ိဳးသားအေရးအတြက္ ဦးေဆာင္မႈ ျပဳေနတဲ့ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ အေပၚမ်ားစြာ တည္မွီလွ်က္ ရွိေနေပလိမ့္မည္။
ယခု ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒအတည္ျဖစ္ေရးသည္ နအဖ သက္စိုးရွည္ေစေရးအတြက္ မ်ားစြာအေရးပါေနသည့္ အတြက္ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးစုအဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ လူမ်ိဳးစု ေဒသခံျပည္သူမ်ားကို အသံုးခ်ကာ ၎တို႕၏ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ အတည္ျဖစ္ေစေရးအတြက္ ေထာက္ခံမဲရရွိရန္ အလြန္လိုအပ္ေနေပသည္။ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစု အဖြဲ႕မ်ား ေဒသရွိ ျပည္သူလူထုမ်ား၏ ေထာက္ခံမဲမ်ားသည္လည္း တႏိုင္ငံလံုး စစ္အစိုးရအသက္ရွင္ သက္စိုးရွည္္ မရပ္တည္ႏိုင္ေရးအတြက္ မ်ားစြာ အေရးပါလွ်က္ရွိေနပါသည္။ သို႕အတြက္ေၾကာင့္ တိုင္းရင္းသား ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အဖြဲ႕မ်ား အေနျဖင့္လည္း ယခုလိုအခ်ိန္အခါတြင္ မိမိတို႕၏ေထာက္ခံမႈျဖင့္ စစ္အာဏာရွစ္စနစ္ တည္တံ့ခိုင္ၿမဲေရးအတြက္ သမိုင္းမွာ မက်န္ရွိေစပဲ ျပည္သူလူထုအား တိက်ေသာ ႏိုင္ငံေရးဦးေဆာင္မႈကို ရယူကာ စစ္အာဏာရွင္ သက္စိုးရွည္မည့္ ဤဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒကို ၀ိုင္း၀န္းတြန္းလွန္ ကန္႕ကြက္ သြားၾကရန္ အလြန္လိုအပ္လွေပေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ရပါသည္။
Summary
Rest of your post
ယခုလည္း နအဖမွ က်င္းပျပဳလုပ္လာေတာ့မည့္ ေမလ (၁၀)ရက္တြင္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒ အတည္ျပဳ ႏိုင္ေရး ဆႏၵခံယူပြဲတြင္ တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုအဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ လူမ်ိဳးစုအဖြဲ႕အစည္းေဒသမ်ားရွိ ျပည္သူလူထု မ်ားကို အသံုးခ်ကာ ၎တို႕အတြက္ ေထာက္ခံမဲရရွိေရးကို ျပဳလုပ္ေနလွ်က္ရွိေနသည္။
ယခုအခ်ိန္ထိ နအဖအေနျဖင့္လည္း လက္နက္ကိုင္ အပစ္ရပ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႕မ်ား၏ မဲေပးေရး သေဘာထား ဆႏၵကို ထုတ္ျပန္ေၾကညာျခင္း မရွိေသးသလို တိုင္းရင္းသား ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အဖြဲ႕အစည္းမ်ား မွလည္း နအဖ၏ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ အတည္ျပဳႏိုင္ေရး ဆႏၵမဲေပးပြဲတြင္ မိမိတို႔၏ အေျခခံေဒသရွိ ျပည္သူလူထုမ်ား၊ မိမိတို႕တပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားအေပၚ ေထာက္ခံရန္ (သို႕မဟုတ္) ကန္႔ကြက္ရန္ ဆိုသည့္ တရား၀င္ သေဘာထား ထုတ္ျပန္ခ်က္မ်ား ခ်မွတ္ထုတ္ျပန္ေပးထားျခင္း မရွိေသးေခ်။
သို႔ေသာ္လည္း နအဖအေနျဖင့္ အပစ္ရပ္ တိုင္းရင္းသားၿငိမ္းအဖြဲ႕ပိုင္နယ္ေျမမ်ားတြင္ မဲရံုမ်ားႀကိဳတင္ သတ္မွတ္ေပးထားၿပီး မဲေပးပိုင္ခြင့္ ဦးေရမ်ားကို လ်ိဳ႕၀ွက္အေၾကာင္းၾကား တရား၀င္ထုတ္ျပန္ေပးထားၿပီး ျဖစ္သည္။ ဤကဲ့သို႕ ထုတ္ျပန္ေပးၿပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္ အခ်ိဳ႕တိုင္းရင္းသား ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႕ ေခါင္းေဆာင္မ်ား အေနျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒအတည္ျပဳႏိုင္ေရး ဆႏၵမဲေပးရန္အေပၚ အခ်ိဳ႕အဖြဲ႕မ်ားသည္ မိမိပိုင္နယ္ေျမအတြင္း ေထာက္ခံမဲကိုသာေပးရန္အတြက္ ျပည္သူလူထုႏွင့္ မိမိတပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားအေပၚ ညြန္ၾကားထားရွိၿပီး အခ်ိဳ႕အဖြဲ႕မ်ားအေနျဖင့္ ျပည္သူလူထုႏွင့္ တပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားအေပၚ မည့္သည့္ လမ္းညြန္မႈမွ် မျပဳလုပ္ပဲ ျပည္သူလူထုႏွင့္ တပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ား၏ သေဘာဆႏၵအတိုင္းသာ လုပ္ေဆာင္ေစလိုသည့္သေဘာ မိမိတို႕ဘာသာ ဆံုးျဖတ္ၾကေစရန္ ဆိုသည့္ သေဘာျဖင့္ မည္သို႔မွ် ညြန္ၾကားျခင္းမ်ား မရွိေၾကာင္းကိုလည္း ေတြ႕ရွိရသည္။
တရုတ္-ျမန္မာနယ္စပ္ေဒသရွိ အပစ္ရပ္ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႕မ်ားတြင္္ ျပည္သူလူထုနွင့္ မိမိတပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားအေပၚ နအဖ၏ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒကို ေထာက္ခံမဲေပးရန္ ကခ်င္အထူးေဒသ(၁) NDAK ဦးဇဂုန္တိန္႕ယိန္း အဖြဲ႕ႏွင့္ ရွမ္းအထူးေဒသ (၅) KDA မထုေနာ္ အဖြဲ႕တို႕အေနျဖင့္ ေထာက္ခံမဲသာေပးၾကရန္ ညြန္ၾကားထားရွိ ၾကသည္။ ကခ်င္အထူးေဒသ (၁) ဦးဇဂုန္တိန္႕ယိန္း အဖြဲ႕နယ္ေျမအတြင္းတြင္ ဆႏၵမဲေပးပိုင္ခြင့္ရွိသူ (၃၆၉၄)ဦး၊ မဲရံုစုစုေပါင္း (၄)ရံုအျဖစ္ နအဖမွ သတ္မွတ္ထားရွိေပးထားသည္။ နအဖ၏ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒ ေထာက္ခံပြဲအတြက္ အဓိက ေထာက္ခံမဲရမည့္ ေဒသျဖစ္သလို ေထာက္ခံမဲေပါင္းလည္း (၃၆၉၄)ရရွိမွာ ျဖစ္ပါသည္။ ရွမ္းအထူးေဒသ(၅) KDA မထုေနာ္ အဖြဲ႕အေနျဖင့္လည္း မဲေပးႏိုင္ခြင့္ရွိသူႏွင့္ မဲရံုအေရအတြက္ကို မသိရွိေသာ္လည္း ၎တို႕အဖြဲ႕သည္လည္း ဦးဇဂုန္တိန္႕ယိန္း အဖြ႕ဲကဲ့သို႕ပင္ နအဖ၏ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံံဥပေဒအတြက္ အဓိက ေထာက္ခံမဲရမည့္ ေဒသလည္းျဖစ္ေနပါသည္။
ကခ်င္အထူးေဒသ(၁) KIO အဖြဲ႕၊ ရွမ္းအထူးေဒသ (၁) ကိုးကန္႕ဒီမိုကေရစီႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးပါတီ (KDUP) အဖြဲ႕၊ ရွမ္းအထူးေဒသ (၂) “၀”အမ်ိဳးသား ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးပါတီ (WNDP) အဖြဲ႕၊ SSA(N)အဖြဲ႕ ႏွင့္ ဦးစိုင္းလင္း ဦးေဆာင္ေသာ ရွမ္းအထူးေဒသ (၄) တို႕သည္ နအဖ၏ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒ အတည္ျပဳေရး ေထာက္ခံမဲေပးျခင္းကို မည္သည့္သေဘာထားမွ် ထုတ္ျပန္ထားျခင္း မရွိသလို မိမိတို႕ေဒသအတြင္းရွိ ျပည္သူလူထုမ်ားႏွင့္ တပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားကိုလည္း မည္သည့္ သေဘာထားမွ်ခ်ျပ ထုတ္ျပန္ေပးထားျခင္းမရွိၾကပါ။
ကခ်င္အထူးေဒသ(၁) KIO အဖြဲ႕ နယ္ေျမအတြင္းတြင္ ဆႏၵမဲေပးပိုင္ခြင့္ရွိသူ (၃၂၆၆၉)ဦး၊ မဲရံုစုစုေပါင္း (၆၃)ရံုအျဖစ္ နအဖ မွ သတ္မွတ္ထားရွိေပးထားေၾကာင္း သိရွိရသည္။ ရွမ္းအထူးေဒသ(၁) ကိုးကန္႕အဖြဲ႕ အေနျဖင့္ မဲေပးပိုင္ခြင့္ရွိသူဦးေရး စုစုေပါင္း (၇၂၀၀၀)သတ္မွတ္ထားရွိ ေပးထားၿပီး မဲရံုေပါင္း (၂၀)အထိ သတ္မွတ္ေပးထားသည္။ နအဖအေနျဖင့္ မိမိတို႕၏ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဖြဲ႕စည္းပံု အတည္ျပဳေရးအတြက္ ေထာက္ခံမဲ အသင့္သင့္ ရရွိသြားႏိုင္ေပသည္။
ရွမ္းအထူးေဒသ(၁) ကိုးကန္႕ေဒသသည္ လြန္ခဲ့သည့္ ၂၀၀၀ခုႏွစ္တြင္ ကိုးကန္႕အဖြဲ႕အတြင္း အာဏာသိမ္းမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚခဲ့ၿပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္ နအဖ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို အဓိက စိုးမိုးခ်ယ္လွယ္လာခဲ့ေသာ ေဒသလည္းျဖစ္သည္။ ကိုးကန္႕ေဒသသည္ အဓိက တရုတ္လူမ်ိဳးမ်ား အမ်ားဆံုးေနထိုင္ရာေဒသျဖစ္ၿပီး ယင္းေဒသအေနျဖင့္ ယခုျပဳတ္က်သြားၿပီးျဖစ္ေသာ ဒုတိယ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ခင္ညြန္႕လက္ထက္တြင္ နအဖမွ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးမ်ား ျပဳလုပ္ေနခ်ိန္တြင္ ကိုးကန္႕ေဒသ အျဖစ္သတ္မွတ္ေပးခဲ့ေသာ ေဒသျဖစ္သည္။ ယခုလက္ရွိႏိုင္ငံေရးတြင္လည္း နအဖအေနျဖင့္ ၎တို႕ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒ အတည္ျပဳနိုင္ေရးအတြက္ ကိုးကန္႕ေဒသအတြင္းရွိ တရုတ္လူမ်ိဳးမ်ားအား အသံုးခ်၍ ေထာက္ခံမဲရယူလိုေနေပသည္။ တဖက္အေနျဖင့္ လည္း ယခုလို ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒအတည္ျပဳေရးတြင္ မိမိတို႕အေနျဖင့္ ဆႏၵမဲေပးပိုင္ခြင့္ ဦးေရမ်ားမ်ား ရရွိေရးႏွင့္ မဲရံုမ်ား မ်ားျပားစြာ ကိုးကန္႕ေဒသအတြင္း ျဖစ္ေပၚေရး၊ မိမိနယ္ေျမ အတည္ျပဳႏိုင္ေရး ကိုသာ အဓိကက်ေနေပသည္။ သို႕အတြက္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္အၾကားတြင္ နအဖအေနျဖင့္ ၎တို႕အတြက္ ေထာက္ခံမဲ အေတာ္အတန္ ရရွိႏိုင္ေသာ ေဒသျဖစ္ေနေပသည္။
၎ကိုးကန္႕အဖြဲ႕ႏွင့္ ဆန္က်င္ဘက္အေနျဖင့္ နယ္ေျမအားျဖင့္လည္း အလြန္က်ယ္ျပန္႕လွ်က္ရွိၿပီး ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံ၏ မူရင္းတိုင္းရင္းသားမ်ားလည္းျဖစ္သည့္ SSA(N) အဖြဲ႕နယ္ေျမအတြင္း နအဖ၏ မဲေပးပိုင္ခြင့္ဦးေရးကို (၅၃၀၀)သာ သတ္မွတ္ ေပးထားၿပီး မဲေပးပိုင္ခြင့္နယ္ေျမအျဖစ္ ေက်းရြာစီရင္စု (၆)စုသာ သတ္မွတ္ေပးထားသည္။ နအဖ၏ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အတည္မျဖစ္ႏိုင္ေရးအတြက္ မ်ားစြာကန္႕ကြက္မဲ ရရွိႏိုင္ေသာ ေဒသလည္းျဖစ္ေနသည္။ သို႕အတြက္ နအဖအေနျဖင့္ ကန္႕ကြက္မဲ အမ်ားစုျဖစ္ေပၚႏိုင္ေသာ SSA(N) အဖြဲ႕တို႕၏ နယ္ေျမမ်ားႏွင့္ မဲေပးပိုင္ခြင့္ရွိသူ ျပည္သူလူထုမ်ားသတ္မွတ္ေပးျခင္းသည္ မ်ားစြာ နည္းပါးလွ်က္ရွိေနသည္။ ယခုကဲ့သို႕ နအဖ၏ မဲေပးပိုင္ခြင့္ လူဦးေရသတ္မွတ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ မဲေပးပိုင္ခြင့္ ေက်းရြာစီရင္စုမ်ား သတ္မွတ္ေပးခ်က္မ်ားအေပၚ လက္ေတြ႕မိမိတို႕အမ်ိဳးသားအေရးအတြက္ ဦးေဆာင္မႈ ျပဳေနတဲ့ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ အေပၚမ်ားစြာ တည္မွီလွ်က္ ရွိေနေပလိမ့္မည္။
ယခု ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒအတည္ျဖစ္ေရးသည္ နအဖ သက္စိုးရွည္ေစေရးအတြက္ မ်ားစြာအေရးပါေနသည့္ အတြက္ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးစုအဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ လူမ်ိဳးစု ေဒသခံျပည္သူမ်ားကို အသံုးခ်ကာ ၎တို႕၏ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ အတည္ျဖစ္ေစေရးအတြက္ ေထာက္ခံမဲရရွိရန္ အလြန္လိုအပ္ေနေပသည္။ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစု အဖြဲ႕မ်ား ေဒသရွိ ျပည္သူလူထုမ်ား၏ ေထာက္ခံမဲမ်ားသည္လည္း တႏိုင္ငံလံုး စစ္အစိုးရအသက္ရွင္ သက္စိုးရွည္္ မရပ္တည္ႏိုင္ေရးအတြက္ မ်ားစြာ အေရးပါလွ်က္ရွိေနပါသည္။ သို႕အတြက္ေၾကာင့္ တိုင္းရင္းသား ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အဖြဲ႕မ်ား အေနျဖင့္လည္း ယခုလိုအခ်ိန္အခါတြင္ မိမိတို႕၏ေထာက္ခံမႈျဖင့္ စစ္အာဏာရွစ္စနစ္ တည္တံ့ခိုင္ၿမဲေရးအတြက္ သမိုင္းမွာ မက်န္ရွိေစပဲ ျပည္သူလူထုအား တိက်ေသာ ႏိုင္ငံေရးဦးေဆာင္မႈကို ရယူကာ စစ္အာဏာရွင္ သက္စိုးရွည္မည့္ ဤဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒကို ၀ိုင္း၀န္းတြန္းလွန္ ကန္႕ကြက္ သြားၾကရန္ အလြန္လိုအပ္လွေပေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ရပါသည္။
Summary
Rest of your post
Saturday, April 26, 2008
.jpg)
Friday, April 25, 2008
“နအဖ၏ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒေထာက္ခံပြဲ ႏွင့္ ေက်းရြာလူႀကီးမ်ား စီးပြားျဖစ္ေန”
ဥတၱရ
၂၆-၄-၂၀၀၈
၂၆-၄-၂၀၀၈
ကခ်င္ျပည္နယ္ ၀ိုင္းေမာ္ၿမိဳ႕နယ္ ေနာင္းခိန္ေက်းရြာအုပ္စုအတြင္းရွိ ေက်းရြာအာဏာပိုင္မ်ားသည္ မဲရံုေဆာက္လုပ္ရန္အတြက္ႏွင့္ ၎တို႕ သြားလာခရီးစရိတ္မ်ားအတြက္ ေက်းရြာလူထုမ်ားအေပၚ ေငြေကာက္ခံေနၿပီး ယင္းေဒသအတြင္း လာေရာက္ သစ္ထုတ္လုပ္ ေနေသာ တရုတ္သစ္ထုတ္ကုမၸဏီမ်ားထံမွ မဲရံုအေၾကာင္းျပ၍ ေငြေၾကးလာဘ္ေငြမ်ားရယူကာ စီးပြားျဖစ္ေနၾကေၾကာင္း ေဒသခံမ်ားမွ တဆင့္ သိရွိရသည္။
Thursday, April 24, 2008
“ေနာက္ဆံုး အမိန္႔”
* အဓမၼသမားေတြရဲ႕ လက္ထဲမွာ
မတရားျပဳက်င့္ခံရလို႔
ဖြတ္ဖြတ္ေၾကေနရတဲ့ တိုင္းျပည္
ေအာ္....... ေျပာလို႔ေတာင္ မကုန္ေတာ့ပါဘူး။
* လူထုမွာ
အလိမ္အညာေတြေအာက္
အလိမ္ခံေနရတာ
အၿခိမ္းအေျခာက္ေတြေအာက္
ထိတ္လန္႔ေနရတာ ႏွစ္ေတြမနဲေတာ့ဘူး။
* လိမ္လို႔ ေျခာက္လို႔ မရတဲ့အခါ
ထူးဆန္းတဲ့ ပုဒ္မေတြနဲ႔ ဖမ္းတယ္
အေၾကာင္းမဲ့ ရုိက္တယ္
ေနာက္ၿပီးေတာ့
အေရးယူမႈမရွိတဲ့ သူသတ္မႈေတြရွိတယ္။
* အဲဒီလုိနဲ႔ ျဖတ္သန္းေနရတာ
တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အသားက်လာသလို
စစ္အစိုးရနဲ႔ ျပည္သူ
ရန္သူေတြျဖစ္ေနၾကရတာ
အေၾကာင္းမဲ့ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။
* အခုလဲလာျပန္ၿပီ
စစ္တပ္က သခင္ျဖစ္ၿပီး
လူထုက ကြ်န္ျဖစ္ရမဲ့ စာခ်ဳပ္ကို
အတင္းအၾကပ္ လက္မွတ္ထိုးခိုင္းေနမွေတာ့.......။
* ေသခ်ာပါတယ္
ကိုယ့္ခ်ရင္ ျပန္ခ်ဆိုတဲ့ အမိန္႔ကိုဘဲ
နာခံခ်င္ေတာ့တယ္။
ထက္လြင္ေအာင္
၂၄-၄-၂၀၀၈
မွတ္ခ်က္။ ။ ဤကဗ်ာ ေပးပို႕ေသာ ကဗ်ာဆရာ ထက္လြင္ေအာင္ အား ဥတၱရမွ အထူး ေက်းဇူးတင္ရွိပါေၾကာင္း မွတ္တမ္း တင္အပ္ပါသည္။
Summary
Rest of your post
Wednesday, April 23, 2008
Thursday, April 17, 2008
Sunday, April 13, 2008
မ်ဳိးဆက္သစ္လူငယ္မ်ားအစည္းအ႐ုံး အဖြဲ႕၀င္မ်ားကုိ လုိက္လံဖမ္းဆီးေန
Zayar Thaw @ Kyaw Kyaw (Generation Wave)
ယခုအေတာအတြင္း မ်ိဳးဆက္သစ္လူငယ္မ်ား အစည္းအ႐ုံး (generation wave) အဖြဲ႕၀င္မ်ား၊ ပတ္သက္ဆက္ႏြယ္ ေနသူမ်ားကုိ နအဖစစ္အုပ္စုႏွင္႕ လက္ကုိင္တုတ္ေတြက ဆက္တုိက္ဆုိသလုုိိ ဖမ္းဆီးေနမူမ်ား ရွိေနသည့္အေၾကာင္း ၎တို႕အဖြဲ႕၀င္တဦးထံမွ သိရွိရသည္။
.NO NO NO
နိုးထၾကေလာ့“အိုျမန္မာ
“လူထုေဒၚအမာအတြက္ ရက္လည္ဆြမ္းသြတ္ တရားနာပြဲကို နယ္စပ္တေနရာတြင္ ျပဳလုပ္”
၁၃-၄-၂၀၀၈
အေမလူထုေဒၚအမာအတြက္ အမွတ္တရ
ျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္း ဒီမိုကေရစီအင္အားစုမ်ား စုေပါင္း၍ ဘ၀တပါးသို႕ ကူးေျပာင္းသြားသည့္ လူထုေဒၚအမာအတြက္ ရည္စူးၿပီး ရက္လည္္ဆြမ္းေကၽြး အမွ်ေ၀ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈတရပ္ကို တရုပ္-ျမန္မာ နယ္စပ္တြင္ ယေန႔ ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ ၁၀း၃၀ အခ်ိန္မွ စတင္၍ ျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး က်ယ္ေကာင္ၿမိဳ႕ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းရွိ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားအား ဆြမ္း၊ ကြမ္း၊ အခ်ဳိရည္မ်ားႏွင့္ လွဴဖြယ္ပစၥည္း အမ်ဳိးမ်ိဳးတို႔ကို ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းခဲ့ေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။
ထိုအမွ်ေ၀ တရားနာပြဲသို႔ ျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္းရွိ ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕အစည္း အသီးသီးမွ ပုဂၢိဳလ္မ်ား စံုညီစြာ တက္ေရာက္ခဲ့ၾကၿပီး ကြယ္လြန္သူ အေမလူထုေဒၚအမာအား ရည္စူး၍လည္း ႏွစ္ႏိုင္ငံ နယ္စပ္ က်ယ္ေဂါင္ၿမိဳ႕အတြင္းရွိ ျမန္မာျပည္ဘက္မွ လာေရာက္အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနၾကေသာ က်ဘမ္းအလုပ္သမား (၂၀၀) ေက်ာ္အား လူထုေဒၚအမာ ဓါတ္ပံုႏွင့္ မွတ္သားဖြယ္ရာေျပာၾကားခဲ့ေသာ စကားစုမ်ာျဖင့္ ျပဳလုပ္ထားေသာ ပို႕စကပ္ႏွင့္ အေဖ်ာ္ရည္ဗူးမ်ား၊ မုန္႔မ်ဳိးစံု၊ စီးကရက္ဗူးမ်ားကို ေပးေ၀အလွဴဒါန ျပဳလုပ္ခဲ့ေၾကာင္းကို ဥတၱရမွ သိရွိရပါသည္။
ထိုအမွ်ေ၀ တရားနာပြဲသို႔ ျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္းရွိ ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕အစည္း အသီးသီးမွ ပုဂၢိဳလ္မ်ား စံုညီစြာ တက္ေရာက္ခဲ့ၾကၿပီး ကြယ္လြန္သူ အေမလူထုေဒၚအမာအား ရည္စူး၍လည္း ႏွစ္ႏိုင္ငံ နယ္စပ္ က်ယ္ေဂါင္ၿမိဳ႕အတြင္းရွိ ျမန္မာျပည္ဘက္မွ လာေရာက္အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနၾကေသာ က်ဘမ္းအလုပ္သမား (၂၀၀) ေက်ာ္အား လူထုေဒၚအမာ ဓါတ္ပံုႏွင့္ မွတ္သားဖြယ္ရာေျပာၾကားခဲ့ေသာ စကားစုမ်ာျဖင့္ ျပဳလုပ္ထားေသာ ပို႕စကပ္ႏွင့္ အေဖ်ာ္ရည္ဗူးမ်ား၊ မုန္႔မ်ဳိးစံု၊ စီးကရက္ဗူးမ်ားကို ေပးေ၀အလွဴဒါန ျပဳလုပ္ခဲ့ေၾကာင္းကို ဥတၱရမွ သိရွိရပါသည္။
Summary
Rest of your post
Saturday, April 12, 2008
“တရုတ္ႏိုင္ငံလုပ္ အေျမာက္ဆြဲထရပ္ကားမ်ား နယ္စပ္သိ႔ို ထပ္္မံေရာက္လာ”
ဥတၱရ
၁၁-၄-၂၀၀၈
၁၁-၄-၂၀၀၈
၂၀၀၈ဧၿပီလ (၁၁)ရက္ေန႕ နံနက္ပိုင္းမွစတင္ကာ ျမန္မာ နအဖ စစ္အစိုးရကို အၿမဲတမ္း ေက်ာေထာက္ ေနာက္ခံေပးေနေသာ တရုတ္အစိုးရမွ ၎တို႕ႏိုင္ငံလုပ္ တုန္ဖုန္း (Dong Feng) တံဆိပ္ပါ ေျခာက္ဘီးတပ္ ယာဥ္ႀကီး အစီးေရ (၁၀၀)ခန္႕ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း ပို႕ေဆာင္ရန္အတြက္ တရုတ္-ျမန္မာ ႏွစ္ႏိုင္ငံ နယ္စပ္ၿမိဳ႕ျဖစ္ေသာ ၾကယ္ေဂါင္ၿမိဳ႕ ကားႀကီးမ်ားထားသိုရာ ကားႀကီးကြင္းေနရာသို႕ ေရာက္ရွိလာေၾကာင္း နယ္စပ္ေန ျပည္သူမ်ားထံမွ သိရွိရသည္။
ယခုႏွစ္အတြင္း ဒုတိယအႀကိမ္ေျမာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းသို႕ တရုတ္ႏိုင္ငံလုပ္ စစ္ကားမ်ား တင္သြင္းျခင္း ျဖစ္သည္။ ပထမအႀကိမ္သည္ ယခုႏွစ္မတ္ခ်္လ အေစာပိုင္းတြင္ ျဖစ္ၿပီး တုန္ဖုန္း (Dong Feng) တံဆိပ္ပါ ေျခာက္ဘီးတပ္ စစ္သံုး သယ္ယူပို႕ေဆာင္ေရးယာဥ္ အစီး(၅၀၀)ကို ျမန္မာအစိုးရထံ လႊဲေျပာင္းေထာက္ပံ့ ေပးခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။ ၂၀၀၇ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလတြင္လည္း တရုတ္ႏိုင္ငံလုပ္ ေဖါ (Faw) တံဆိပ္ပါ စစ္သံုး အငယ္စားေျခာက္ဘီးတပ္ လူ၊ ကုန္တင္ယာဥ္ အစီး (၄၅၀)ကို ျမန္မာအစိုးရထံ လႊဲေျပာင္းေပးအပ္ခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။
ယခုေနာက္ဆံုးအေခါက္ပို႕သည့္ တုန္ဖုန္းယာဥ္ႀကီးမ်ားသည္ ခဲယမ္းမီးေက်ာက္မ်ား တင္ေဆာင္ၿပီး ေဟာင္၀စ္ဇာ အေျမာက္မ်ားကိုပါ ဆြဲယူ၊ သြားလာ၊ လႈပ္ရွားႏိုင္ေသာ စစ္သံုးယာဥ္ႀကီးမ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း စစ္တပ္ႏွင့္ နီးစပ္သူမ်ားထံမွ သိရွိရသည္။ ယေန႕တြင္ စုစုေပါင္းအစီးေရ (၁၀၀)ခန္႕ ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီး အတည္မျပဳႏိုင္ေသးေသာ သတင္းမ်ားအရ စုစုေပါင္း ကားအစီးေရ (၂၀၀)ခန္႕ ျမန္မာ နအဖ အစိုးရထံ လႊဲေျပာင္းေပးအပ္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ဥတၱရမွ သိရွိရသည္။
Summary
Rest of your post
ယခုႏွစ္အတြင္း ဒုတိယအႀကိမ္ေျမာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းသို႕ တရုတ္ႏိုင္ငံလုပ္ စစ္ကားမ်ား တင္သြင္းျခင္း ျဖစ္သည္။ ပထမအႀကိမ္သည္ ယခုႏွစ္မတ္ခ်္လ အေစာပိုင္းတြင္ ျဖစ္ၿပီး တုန္ဖုန္း (Dong Feng) တံဆိပ္ပါ ေျခာက္ဘီးတပ္ စစ္သံုး သယ္ယူပို႕ေဆာင္ေရးယာဥ္ အစီး(၅၀၀)ကို ျမန္မာအစိုးရထံ လႊဲေျပာင္းေထာက္ပံ့ ေပးခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။ ၂၀၀၇ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလတြင္လည္း တရုတ္ႏိုင္ငံလုပ္ ေဖါ (Faw) တံဆိပ္ပါ စစ္သံုး အငယ္စားေျခာက္ဘီးတပ္ လူ၊ ကုန္တင္ယာဥ္ အစီး (၄၅၀)ကို ျမန္မာအစိုးရထံ လႊဲေျပာင္းေပးအပ္ခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။
ယခုေနာက္ဆံုးအေခါက္ပို႕သည့္ တုန္ဖုန္းယာဥ္ႀကီးမ်ားသည္ ခဲယမ္းမီးေက်ာက္မ်ား တင္ေဆာင္ၿပီး ေဟာင္၀စ္ဇာ အေျမာက္မ်ားကိုပါ ဆြဲယူ၊ သြားလာ၊ လႈပ္ရွားႏိုင္ေသာ စစ္သံုးယာဥ္ႀကီးမ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း စစ္တပ္ႏွင့္ နီးစပ္သူမ်ားထံမွ သိရွိရသည္။ ယေန႕တြင္ စုစုေပါင္းအစီးေရ (၁၀၀)ခန္႕ ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီး အတည္မျပဳႏိုင္ေသးေသာ သတင္းမ်ားအရ စုစုေပါင္း ကားအစီးေရ (၂၀၀)ခန္႕ ျမန္မာ နအဖ အစိုးရထံ လႊဲေျပာင္းေပးအပ္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ဥတၱရမွ သိရွိရသည္။
Summary
Rest of your post
Thursday, April 10, 2008
“ တပ္မေတာ္အတြင္းေတြ႕ႀကံဳသိျမင္ ခံစားခဲ့ရေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ား ”
က်ေနာ္ တပ္မေတာ္အတြင္းေနစဥ္ကာလ။ ၁၉၈၀ေက်ာ္။ က်ေနာ့္ ဦးေလး၏ သားေတာ္ေမာင္တေယာက္ စစ္ထဲ၀င္သြားသည္။ ထိုခေလးသည္ ငယ္စဥ္မွစ၍ မိမႏိုင္၊ ဖမႏိုင္ေလာက္ဟု ဆိုရေလာက္ေအာင္ ဆိုးသြမ္းသည္။ လူပ်ဳိေပါက္အရြယ္ေရာက္ခ်ိန္၌ မိဘစကားကို ဖယ္ရွားကာ ရူးရူးမိုက္မို္က္ စစ္ထဲသို႕ သြားခဲ့ေလသည္။ ထိုစဥ္က သူ႕အေဖမွာ တပ္ၾကပ္ႀကီးအဆင့္ျဖစ္သည္။ သားတေယာက္ထဲရွိေသာ သူ၏ မိခင္ႀကီးသည္ သားစိတ္ႏွင့္တသသ....။ စစ္ထဲ၀င္ၿပီး ေနာက္ႏွစ္ႏွစ္ခန္႕အၾကာတြင္ ဖခင္မိခင္ေနထိုင္ေသာ တပ္ရွိရာသို႕ ခြင့္ႏွင့္ျပန္လာခဲ့သည္။ ေရာက္ေရာက္ျခင္း က်ေနာ့္ဆီသို႕ သူသည္ တခုတ္တရ ၀င္ေရာက္ႏႈတ္ဆက္သည္။ ငယ္စဥ္က သူ႕အားက်ေနာ္ ပဲ့ျပင္ထိမ္းေၾကာင္းခဲ့ရသျဖင့္ သူသည္ သံေယာဇဥ္ တေပြ႕တဖက္ႀကီးျဖင့္ က်ေနာ့္အားေတြ႕ရန္ လာခဲ့ျခင္း......။ သူႏွင့္ေတြ႕လိုက္ရေသာ္လည္း..........။
သူေရာက္လာသည့္ ထိုရက္က က်ေနာ္သည္ ထင္းေပါက္ေနသည္။ တပ္တြင္း၌ ေလာင္စာမရွိ။ ေလာင္စာမေပးႏိုင္။ က်ေနာ္တို႕ တပ္မိသားစုမ်ား၏ ခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ရန္ႏွင့္ အေႏြးဓါတ္သည္ကား တပ္ေဘးရွိ သစ္ေတာမ်ား။ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ထိုတပ္ေဘးရွိ သစ္ေတာကို မွီခိုရသျဖင့္ သစ္ေတာမ်ားရွားပါးလာကာ ေ၀းလံေသာ ခရီးအထိသြားေရာက္၍ ပင္ပင္ပန္းပန္း တပ္မိသားစု၀င္မ်ား သစ္ခုတ္ၾကရသည္။ ထိုသို႕ တပ္ေဘးရွိ သစ္ေတာမ်ားကို အားကိုးရသည့္အျပင္ မလံုေလာက္သည့္အတြက္ မိုးတြင္းကာလ ျမစ္္အတြင္းမွ ေမွ်ာပါလာေသာ ေရေမွ်ာထင္းမ်ားကိုလည္း လႈိင္းထန္ေနေသာ ျမစ္အတြင္း၌ သက္စြန္႕ဆံဖ်ား ေလွငယ္မ်ားျဖင့္ စြန္႕စြန္႕စားစား ဆယ္ယူ စုေဆာင္းၾကရသည္။ထိုေရေမွ်ာ သစ္ပင္မ်ားကို လႊႏွင့္တိုက္ျဖတ္၊ ပုဆိန္ျဖင့္ေပါက္ခြဲကာ အိမ္အေရာက္ သယ္ယူပို႕ေဆာင္ၾကရသည္။ က်ေနာ္တုိ႕ ျမစ္ကမ္းပါးသည္ကား အျခားကမ္းပါးမ်ားႏွင့္မတူ အင္မတန္မွ မတ္ေစာက္လွသည္။ ထင္းေရာင္းသည့္ လုပ္ငန္းသည္ ထိုအခ်ိန္က တပ္မိသားစု၀င္မ်ားအတြက္ တပ္အတြင္းတြင္ အဓိကက်သည့္ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္း ျဖစ္ခဲ့ရသည္။
တပ္မေတာ္၌ တပ္တည္ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္းႀကီး (၄)ရပ္ျဖစ္ေသာ
ေလ့က်င့္ေရးႏွင့္တည္ေဆာက္။
အုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွင့္တည္ေဆာက္။
သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရးႏွင့္တည္ေဆာက္။
စိတ္ဓါတ္ႏွင့္တည္ေဆာက္......။
ဟု ခ်မွတ္ထားေသာ္လည္း တပ္တြင္းရဲေဘာ္မ်ားႏွင့္ တပ္မိသားစု၀င္မ်ားကား မသက္သာရံုသာမက မေခ်ာင္လည္ခဲ့ၾကပါ။ ေဖါင္စီးရင္း ေရငတ္သကဲ့သို႕ပင္....။
တပ္တြင္းသက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရးဆိုင္ဆိုသည့္ ဆိုင္းပုဒ္သည္ သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရး ဆိုင္ေရွ႕၌ ခ်ိတ္ဆြဲျပရံုမွ်သာ.........။ သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရးဆိုင္သည္ ဖုံ္မ်ားႏွင့္ ပင့္ကူမွ်င္မ်ားမွလြဲ၍ လူ႔အက်ဳိးျပဳ ပစၥည္းမ်ား ဘာမွမရွိ..။ ဆိုင္အတြင္း တေနကုန္ထိုင္ေနေသာ ရဲေဘာ္တေယာက္သာရွိသည္။
ေရနံဆီေပးလွ်င္ တန္းစီရသည္။ ဖေရာင္းတိုင္ေပးလွ်င္ တန္းစီရသည္။ အေရာင္းထုိင္း ပစၥည္းမ်ားကို လိုအပ္ေသာ ပစၥည္းမ်ားႏွင့္တြဲ၍ ထိုးေရာင္းသည္။ ဤမည္ပင္ တပ္မိသားစုုအေပၚ သက္သာေစရန္ ေစတနာ ထားမႈႀကီးပင္တည္း.....။
ဒို႕တာ၀န္အေရးသံုးပါးထက္ အဆတေသာင္းမက အေရးႀကီးေသာ စားေရး၊ ၀တ္ေရး၊ ေနေရး ထိုအေရး........မ်ား၌ တပ္မိသားစု၀င္မ်ားသည္ မေခ်ာင္လည္ခဲ့ၾကပါ။ ယခင္ကလည္း မေခ်ာင္လည္ခဲ့ပါ။ ယခုလည္း မေခ်ာင္ၾကပါ။ ၾကပ္သထက္ၾကပ္ နစ္သထက္နစ္မြန္းလာေနသည္။
တပ္တြင္း တပ္ရဲေဘာ္မ်ား၏ မိသားစုမ်ား၏ သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရးကိုပင္ မေျဖရွင္းႏိုင္လွ်င္ ထိုပုထုဇဥ္လူသားျဖစ္သည့္ ေလ့က်င့္ေနၾကသည့္ ေရွ႕တန္းထြက္ေနရေသာ ရဲေဘာ္တဦး၏ တိုက္ခုိက္ေရး စိတ္ဓါတ္သည္လည္း မည္မွ်ျပင္းျပႏိုင္မည္နည္း။ အေနၾကပ္အစားၾကပ္ျဖင့္ ေနေနရေသာ မိသားစု၀င္မ်ား၏ ဘ၀မ်ားက ထိုတိုက္ခိုက္ေရးသမားႀကီး၏ စိတ္ဓါတ္ကို မည္မွ် ျမင့္မားေစႏိုင္မည္နည္း။
က်ေနာ္တပ္ထဲေနစဥ္ တပ္မိသားစု၀င္မ်ား သံုးစြဲေရးအတြက္ ေရကို ျမစ္ထဲမွ စက္ႏွင့္စုပ္ယူ၍ ေရပိုက္လုိင္းမ်ား သြယ္တန္းကာ တပ္ထဲသုိ႕ေပးေလ့ ရွိသည္။ မိသားစုလိုင္းမ်ားတြင္ ကြန္ကရစ္ျဖင့္ ျပဳလုပ္ထားသည့္ ေရေလွာင္ကန္မ်ားရွိေသာ္လည္း ထိုကန္မ်ားသည္ က်ေနာ္တို႕ ငယ္စဥ္ကေလးဘ၀ကတည္းက ကေလးမ်ား တူတူပုန္းေဆာ့ကစားရာ ကန္ႀကီးမ်ားသာျဖစ္ခဲ့သည္။ တပါတ္တခါ ျမစ္ထဲမွ ေရစုပ္စက္ျဖင့္ ရွားေတာင့္ရွားပါး ေရတင္ေပးေသာ ရက္မ်ားတြင္ ဘုစုခေလးမ်ားပါမက်န္ တိုးေခြ႕လုယက္ျပီး ေရကို တန္းစီၾကရသည္မွာ ထိုေခတ္က သမ၀ါယမဆိုင္မ်ားတြင္ ေရနံဆီႏွင့္ ဖေရာင္းတိုင္ရဖို႕ တန္းစီေနသကဲ့သို႕ပင္ ျဖစ္ေျခေတာ့သည္။ ေရလာေသာ ရက္မ်ားတြင္ က်ေနာ္တို႕ တတပ္လံုး ဆူညံပြက္ေလာရုိက္ေနသည္မွာ ေရႊက်င္သမား ေရႊတြင္းေတြ႕ သကဲ့သို႕။ မႈိရွာသမားမိႈေတြ႕ သကဲ့သို႔ပင္။ ေဟး.....။ ဟား......။ ၀ူး......၀ါးနဲ႕ ေပ်ာ္လိုက္ၾကသည့္အျဖစ္မ်ဳိး။ တခါတရံ တပါတ္တခါမွလာေသာ ထိုေရသည္ ညသန္းေခါင္သန္းလြဲမွ ေပးတတ္သည္က ရွိေသးသည္။ ထိုအခ်ိန္၌ အိပ္မႈံစံု၀ါးထကာ မ်က္ေခ်းကိုပြတ္၍ ေရကိုတန္းစီၾကရသည္။
မီးဆိုသည္ကား......။ ေလာင္စာဆီရွိေသာ ရက္မ်ား၌သာ တပ္ပိုင္မီးစက္ျဖင့္ႏႈိး၍ မီးေပးသည္။
ညေနေမွာင္ခ်ိန္မွ စ၍ (၉)နာရီခန္႕သာ မီးရသည္။ လာသည့္မီးအေရာင္သည္ကား ခရမ္းခ်ဥ္သီး တပ္ထားသည္ကမွ ပို၍ လင္းေပအံုးမည္။ ထို႕ေၾကာင့္ အိမ္တိုင္းအိမ္တိုင္းတြင္ ေရနံဆီမီးခြက္မ်ား ေဆာင္ထားၾကရသည္။ ငယ္စဥ္ခေလးဘ၀ စြဲစြဲၿမဲၿမဲ မွတ္မိေနသည္က....။
ညပိုင္းတြင္ က်ေနာ္တို႕စာက်က္ခ်ိန္၊ စာၾကည့္ခ်ိန္အတြက္ လံုေလာက္သည့္ မီးမရသည့္အတြက္ မနက္ပိုင္းအခ်ိန္ကိုသာ အားကိုးခဲ့ရသည္။ မနက္တြင္ မီးေလးဖိုကာ ထိုမီးအလင္းေရာင္ျဖင့္သာ စာက်က္ခဲ့ရသည့္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကို က်ေနာ္တို႕တပ္မိသားစုမ်ား ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ရသည္။
တခါတရံမွလာတတ္ေသာ ထိုမီးလာေသာရက္မ်ားသည္လည္း ေရလာသည့္ရက္မ်ားကဲ့သို႔ တတပ္လံုး ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးတူးခဲ့ရသည့္ရက္မ်ား။ လူငယ္ဘာ၀ မီးလာလွ်င္ က်ေနာ္တုိ႔သည္ လိုင္းတကာလွည့္၍ သူငယ္ခ်င္းမ်ားဆီသို႔ အလည္အပါတ္သြားကာ စကားစျမည္ေျပာၾကသည္။ ထိုမီးေရာင္ေလးေအာက္မ်ား၌ ၀ိုင္းဖြဲ႔၍ ဂီတာတီးၾကသည္။ မီးလာေသာရက္သည္ က်ေနာ္တို႔အတြက္ေရႊရက္။
တပါတ္တခါျပေလ့ရွိေသာ တပ္တြင္းမိသားစုမ်ား ေဖ်ာ္ေျဖေရးအတြက္ တခုတည္းေသာ ရုပ္ရွင္ရုံေအာက္၌ မိသားစု၀င္မ်ားသည္ တိုးေ၀ွ႕တိုးေခြ႕လွ်က္ရွိသည္။ က်ေနာ္တို႕ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားသည္ အႏုပညာကို အခံုအမင္စံု လူမ်ဳိးမ်ားဟု ေျပာလွ်င္မွားမည္မထင္။ ရုပ္ရွင္ျပသည့္ရက္တိုင္း က်ေနာ္တို႕ ခေလးမ်ားသာမက တပ္မိသားစုမ်ားသည္ ရုပ္ရွင္မျပမွီ ႀကိဳတင္ေခါင္းေလာင္းသံကို ရင္ခုန္စြာ ေစာင့္ေမွ်ာ္လွ်က္ရွိကာ ပိတ္ကားႀကီးကို ေငးေမာလွ်က္.......။ တပ္တြင္းရုပ္ရွင္ရုံ၌ ပိတ္ကားႀကီးေထာင္သည့္ရက္သည္ တတပ္လံုး ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးတူး ရသည့္ရက္မ်ား။ ထိုရက္တြင္ တပ္တတပ္လံုးသည္ အံုးအံုးႁကြက္ႁကြက္။
ရုပ္ရွင္ကျပေတာ့မည္။ ဒုတိယကမၻာစစ္လက္က်န္စက္ႀကီး အသံက တက်ည္းက်ည္းျမည္လာသည္။ တရုံလံုးသည္ အပ္က်သံမွ်မၾကား ၿငိမ္သက္ေနၾကသည္။ ငိုေနသည့္ ခေလးသည္ပင္လွ်င္ ထိုအခ်ိန္၌ တိတ္သြားတတ္သည္။ ဖလင္ထည့္ၿပီးမၿပီးကို ေစာင့္ၾကည့္ေနသူကလည္း ရွိေသးသည္။ ရုပ္ရွင္ျပၿပီး (၁၀)မိနစ္ခန္႕ပင္မၾကာ မီးကပ်က္သြားသည္။ တရုံလံုးေအာ္လိုက္သည့္ အသံသည္ ကမၻာပ်က္သည့္ အလား ျဖစ္သည္။ မီးအလာကို ေစာင့္ရင္းေစာင့္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားၾကသည္။ ဤသို႕ျဖင္္......့
ယေန႕ည မီးမလာေတာ့၍ ထိုရုပ္ရွင္ကားႀကီးအား မနက္ျဖန္ဆက္၍ ျပပါမည္ခင္ဗ်ားဟု ေၾကညာလိုက္မွသာ အိပ္ျပန္အိပ္ၾကသည္။ မေၾကညာေသးသ၍ေတာ့ မိုးလင္းသည္အထိ ေစာင့္ၾကည့္ၾကမည့္ လူမ်ဳိး။ ဤသည္ကား တပါတ္မွာ တႀကိမ္လွ်င္ျပသည့္ ရက္မ်ဳိး။ က်ေနာ္တုိ႔ကေတာ့ ပိတ္ကားႀကီးအား လက္သီးႏွင့္ ထိုး၊ ေျခေထာက္ႏွင့္ကန္ ၊ ေျပာင္းဖူးရုိးႏွင့္ေပါက္ ဤသို႔ငယ္စဥ္က အံတုခဲ့ၾကသည္။
လွ်ပ္စစ္မီးေလာက္ကိုပင္ မစီမံတတ္ မကြပ္ကဲတတ္ေသာ... တပ္။ တပ္မိသားစုမ်ားအေပၚ အေလးမထားေသာ... တပ္၊၊ ထိုကဲ့သို႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစြမ္းရည္ျပည့္၀သည့္ တပ္မ်ဳိး။
တပ္မိသားစု ရဲေဘာ္မ်ားကို ေပးထားသည့္အခန္းကိုလည္း ၾကည့္လိုက္အံုးေလ။ (၁၀)ေပပါတ္လည္ အခန္းေလးမွ်သာ။ တအိမ္ေထာင္လွ်င္ မိသားစု အနည္းဆံုး(၆)ဦးခန္႕ရွိေသာ မိသားစု၀င္မ်ားအတြက္ ဖင္လွည့္ေခါင္းလွည့္ရုံမွ်ရွိေသာ အခန္းမ်ားသာ။ သစ္သားပ်ဥ္ျပားမ်ားျဖင့္ ေဆာက္လုပ္ထားေသာ အခန္းမ်ားျဖစ္သည့္အတြက္ သစ္သားမ်ားသည္ ေဆြးေျမ႕ပ်က္စီးလွ်က္ရွိေသာ္လည္း တာ၀န္ခံ၍ ျပဳျပင္ေပးခဲ့သည္ကိုမူ က်ေနာ္တပ္အတြင္းေနသည့္ အႏွစ္(၂၀)ကာလအတြင္း တခါမွ်ပင္မေတြ႕ခဲ့။
တပ္မေတာ္၏ အဓိက လုပ္ငန္းႀကီး (၃)ခုကား...........
စစ္တုိက္ရန္၊
စစ္တုိက္ရန္မရွိကေလ့က်င့္ရန္၊
စစ္တိုက္ရန္ႏွင့္ ေလ့က်င္ရန္မရွိက ျပည္သူအက်ဳိးျပဳလုပ္ငန္းမ်ားကိုလုပ္ရန္..... ဟု
ၾကည္း၊ ေရ၊ ေလ တပ္မေတာ္သားမ်ား လုပ္ငန္းလမ္းညြန္အျဖစ္ ျပဌာန္းထားရွိသည္။
တပ္ဖြဲ႕၀င္မိသားစုမ်ားပင္ စား၀တ္ေနေရး မေလာက္မငွ ျဖစ္ေနေသာအခ်ိန္၌ မည္ကဲ့သို႕မ်ား ျပည္သူ႕အက်ဳိးကုိ လုပ္ႏိုင္မည္နည္း။ အထက္အမိန္႔အရ၊ တာ၀န္အရ ခိုင္းေစခံရ၍ လူထုအက်ုိးျပဳ လုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္ၾကေသာ္လည္း မည္သူမွ် မိမိအလုပ္ကဲ့သို႔ စိတ္မ၀င္းစားၾက။ ၀တ္ေၾကတမ္းေၾက ျဖစ္ကတတ္ဆန္း လုပ္ၾကသည္က မ်ားသည္။
တခါက.............
တပ္မေတာ္သားမ်ားႏွင့္ ႀကံစိုက္လိုက္ဖူးသည္။ မ်ိဳးႀကံေခ်ာင္းမ်ားကို ႀကံေျမာင္းထဲသို႔ စီရီကာရီကာ မထည့္ပဲ ျဖစ္သလိုထည့္စိုက္ခဲ့သည့္အတြက္ အခင္းပိုင္ရွင္လူထုမ်ားက အႀကီးအက်ယ္ တပ္မေတာ္သားမ်ားအေပၚ စိတ္ပ်က္ခဲ့ေၾကာင္း သိရွိရသည္။ လူထုအက်ဳိးျပဳလုပ္ငန္းစဥ္ႀကီးက လူထုဆန္႔က်င္ေရး လုပ္ငန္းစဥ္ႀကီးသာ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ျပည္သူၾကားမွ ေပါက္ဖြားလာသည့္ တပ္မေတာ္မိသားစုမ်ားအား အေျခခံၾကသည့္ ေရမီးမွ်ပင္လွ်င္ မျဖည့္စြမ္းႏိုင္လွ်င္ လူထုႀကီးတရပ္လံုး၏ အက်ဳိးျပဳလုပ္ငန္းကို မည္ကဲ့သို႔လုပ္မည္နည္း။ စား၀တ္ေနေရး ဘ၀ပင္လွ်င္ မဖူလံု မေလာက္ငွေသာ တပ္မိသားစု၀င္က မည္ကဲ့သို႔ လူထုအက်ဳိးျပဳလုပ္ငန္းကို စိတ္ေရာကိုယ္ပါ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္၍ လုပ္ႏိုင္မည္နည္း။
လူထုႀကီးတရပ္လံုး စီးပြားေရး မီးပင္လယ္ႀကီးကို ေသလုေမွ်ာပါး ျဖတ္သန္းေနရခ်ိန္၌ ယခု တပ္မေတာ္အတြင္း မိသားစု၀င္မ်ားသည္လည္း အျပင္ထြက္၍ ၀မ္းစာရွာေဖြ စားေသာက္ေနရသည့္ ေခတ္သို႕ပင္ ယခုအခ်ိန္ တိုးတက္ တက္လွမ္းလာေနၿပီ ျဖစ္သည္။ တပ္မေတာ္အတြင္း၌ က်ေနာ္ေနခဲ့စဥ္ တပ္မိသားစု၀င္မ်ား အျပင္သို႕ထြက္၍ စီးပြားရွာေဖြခြင့္ မရခဲ့။ ထိုစဥ္က က်ေနာ္တို႕ တပ္အတြင္း မိသားစု ၀င္မ်ား၏ ျပင္ပအသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းမႈ လုပ္ငန္းမ်ားမွာ ထင္းစုေဆာင္း ေရာင္းခ်ျခင္း၊ ေရႊက်င္ျခင္း၊ ငါးဖမ္း၍ ေရာင္းခ်ျခင္းသာလွ်င္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ထိုအလုပ္မ်ားသည္ကား တပ္ေဘးနားမွာတြင္ ရွိၾကေသာ အလုပ္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။
ယခုတြင္မူ တပ္မိသားစု၀င္မ်ားသည္ တပ္ၿခံအျပင္ထြက္၍ အလုပ္လုပ္စားေနၾကရၿပီ။
အ၀တ္ေလွ်ာ္ျခင္း၊ ပန္းရံလိုက္ျခင္း၊ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေရာင္းျခင္း၊ ပုရစ္ေကာက္ေရာင္းျခင္း၊ သက္ငယ္ရိတ္ ေရာင္းျခင္း၊ ေက်ာက္ခဲေကာက္ ေရာင္းျခင္း၊ ခ်ဲေရာင္းျခင္း၊ ႀကံဳရာက်ဘမ္း အလုပ္မ်ားျဖင့္ ခက္ခက္ခဲခဲ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းျပဳလာေနရသည္ကို မ်က္ကြယ္ျပဳေနေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား။
ယခုဒို႕တာ၀န္အေရးသံုးပါးျဖစ္ေသာ
ျပည္ေထာင္စု မၿပိဳကြဲေရး
တုိင္းရင္းသားစည္းလံုးညီညႊတ္မႈ မၿပိဳကြဲေရး
အခ်ဳပ္အခ်ာအာဏာ တည္တံ့ခိုင္ၿမဲေရး ဟု
တပ္ထုအၾကား၊ လူထုအၾကား၌ မ်က္စိမွိတ္၍ စြတ္ေအာ္ေနေသာလည္း က်ေနာ္ငယ္စဥ္တပ္မေတာ္ထဲမွ ႀကီးသည္အထိ တိုင္းရင္းသားအေရး၊ ျပည္ေထာင္စုအေရးဆိုသည့္ စကားလံုးမ်ား၊ ေ၀ါဟာရမ်ားကို လံုး၀ၾကားမိခဲ့ျခင္း မရွိပါ။ ထိုကိစၥမ်ားကိုလည္း တပ္မိသားစု၀င္မ်ားအား ခ်ျပေျပာဆို စည္းရုံုးခဲ့သည္ဟူ၍ မရွိခဲ့ဘူးပါေခ်။ တပ္အတြင္း တပ္မေတာ္စာစဥ္ႏွင့္ႀကီးပ်င္းခဲ့ရေသာ က်ေနာ္တို႔သည္ ငယ္စဥ္က သူပုန္ဆိုလွ်င္ ရုပ္ဆိုးဆိုး၊ ႏႈတ္ခမ္းေမႊး မုတ္ဆိတ္ေမႊး ထူလျပစ္၊ ပါးႏွစ္ဖက္ေပၚတြင္ ပလာစတာႏွစ္ခုက ၾကက္ေခ်ကပ္ထားသည္။ ရုပ္ရွင္ျပသည့္အခါတြင္လည္း ထိုပံုစံမ်ားကိုသာ အပီအျပင္ရုိက္ျပသည္။ အရက္ေသာက္၊ ၾကက္ေပါင္ကိုက္၊ အမ်ဳိးသမီးမ်ားကို မုဒိမ္းက်င့္သည့္ အခန္းမ်ားကသာ မ်ားသည္။ တပ္မေတာ္စာစဥ္ထဲတြင္ အဓိက သူတို႔အေလးထားေရးသားသည္ကား ျပည္ေထာင္စုမၿပိဳကြဲေရး။ ဖက္ဒရယ္ဆိုသည္မွာ ခြဲထြက္ေရးဟူ၍သာ....။ ထို႕ေၾကာင့္ တိုင္းရင္းသားအေရး ဖက္ဒရယ္အေရးကို ထိုစဥ္က ရဲေဘာ္မ်ားသာမက ယခုရဲေဘာ္မ်ားပါ လံုး၀လံုး၀ သိၾကမည္ မထင္ၾကပါ။ တိုင္းျပည္ႏွင့္ လူထုအေပၚ စစ္မွန္ေသာေစတနာ ရွိသည္ဆိုပါက အဘယ္ေၾကာင့္ တပ္ထုအတြင္း၌ ျပည္ေထာင္စုစစ္စစ္မူကို မခ်ျပသနည္း၊ ဘာေၾကာင့္ မခ်ရဲၾကသနည္း။
က်ေနာ္တပ္ထဲ၌ ေနစဥ္ တပ္ရင္းတရင္းလံုး ရွားရွားပါးပါး ကခ်င္အမ်ဳိးသား တပ္ၾကပ္ႀကီးႏွစ္ဦးႏွင့္ သူ၏မိသားစု၊ ကရင္အမ်ဳိးသား တပ္ခြဲတပ္ၾကပ္ႀကီး ႏွစ္ဦးႏွင့္ သူ၏မိသားစု၊ ဗမာရဲေဘာ္မွ ယူထားေသာ “၀” အမ်ဳိးသမီးတဦးကို ျမင္ခဲ့ဘူူးပါသည္။ ခ်င္းႏွင့္ရခိုင္မ်ားသည္ကား မ်ားျပားလွသည္။
ငယ္စဥ္ ဗမာအမ်ားစုၾကား၌ သူတို႕သည္ အႏွိပ္ခံဘ၀အျဖစ္သာ ေခၚေျပာဆက္ဆံၾကသည္ကို ေတြ႕ခဲ့ရသည္။ ဟဲ့...ကခ်င္မ။ ဟဲ့....ရွမ္းမ။ ဟဲ့...ကရင္မ ဆိုေသာစကားမ်ားက က်ေနာ္၏ ငယ္စဥ္နားထဲ၌ ခါးသက္သက္ အရသာကိုသာ ခံစားခဲ့ရသည္။ တပ္တြင္း ခေလးမ်ားသည္ပင္လွ်င္ ထိုတိုင္းရင္းသား အမ်ဳိးသမီးမ်ားကိုပင္လွ်င္ အတုျမင္အတတ္သင္ၾကသည့္အေနျဖင့္ ကခ်င္မႀကီး၊ ကရင္မႀကီး၊ ရွမ္းမႀကီး ဟု ရုိင္းရုိင္းစိုင္းစိုင္း ေခၚေ၀ၚသံုးစြဲခဲ့ၾကသည္ကို အမွတ္ရေနသည္။ ထိုအျမင္မ်ားျဖင့္ ႀကီးျပင္းလာၾကေသာ ထိုခေလးမ်ားသည္ ယေန႕တပ္မေတာ္ထဲ၌ အရာရွိ၊ အရာခံမ်ားအျဖစ္သို႕ပင္ ေရာက္ရွိကုန္ၾကၿပီ။
ျမန္မာ စကားပံုရွိသည္။ မရွိတာ ထက္၊ မသိတာ ခက္။ ခက္ေနသည္က တပ္မေတာ္သားမ်ားက ဘာမွ်ကို သိျမင္နားလည္ျခင္း မရွိၾကေပ။ လူထု၏ နားမ်က္စိမ်ားကို ပိတ္ထားရုံသာမက တပ္မေတာ္သားမ်ား၏ အျမင္အာရုံ အၾကားအာရုံမ်ားကိုလည္း လံုး၀ပိတ္ပင္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ထားျခင္းေၾကာင့္ တပ္မေတာ္သည္ အရာရွိ၊ အရာခံမွအစ ေအာက္ေျခ အၾကပ္ စစ္သည္အဆင့္အထိ ႏိုင္ငံေရးကို လံုး၀နားလည္ျခင္းမရွိသည့္အတြက္ မတရားေသာ အမိန္႕မ်ားကို နာခံရသည့္ တပ္မေတာ္အျဖစ္သို႕ က်ေရာက္ေနၾကရသည္။ တိုင္းရင္းသားအေရး ျပည္ေထာင္စုအေရးကိုပင္မဆိုထားႏွင့္ ရဲေဘာ္တဦး၏ အထက္ပါ စား၊ ၀တ္၊ ေနေရး အေရးသံုးပါးအတြက္ ကိုယ္ရသင့္ရထိုက္သည့္ အခြင့္အေရးကိုပင္လွ်င္ မသိၾကေခ်။ ထိုအခြင့္ေရးမ်ားကို သိလွ်င္ ထိုအခြင့္အေရးမ်ားကို ေတာင္းဆိုသည့္ လုပ္ရွားမႈမ်ားျဖစ္ေပၚ လာလိမ့္မည္ဟု က်ေနာ္ယံုၾကည္မိသည္။ တပ္မေတာ္အတြက္ ဆန္အိုးထဲမွာ ဆန္နဲနဲ ရွိေနေသးသည္။ လူထုအတြက္မူ ဆန္အိုးထဲ၌ ဆန္မရွိေတာ့။ ဆန္ဘာေၾကာင့္မရွိသည့္ ျပႆနာကို လူထုကသိလာၾကၿပီ ျဖစ္သည္။
တိုင္းရင္းသား စည္းလံုးညီညြတ္ေရးကို အမွန္တကယ္ လုပ္ျခင္လွ်င္ အေပၚယံဟန္ျပလုပ္၍ မရ။ ကခ်င္တိုင္းရင္းသားမ်ားအား မခုတ္ဒါးမထုိးလွံ၊ ကခ်င္ပုဆိုး ကခ်င္လြယ္အိတ္ေပးျခင္းျဖင့္ လုပ္၍မရ။ ညီညြတ္ေရးဆိုသည္ကား အျပန္အလွန္္နားလည္မႈ၊ အျပန္အလွန္အသိအမွတ္ျပဳမႈ၊ အျပန္အလွန္ ေလးစားမႈမွတဆင့္ ယံုၾကည္မႈတည္ေဆာက္ကာ လုပ္ရေသာ အလုပ္မ်ဳိး။ ယေန႔ နအဖ၏ မ်က္စိမွိတ္ ေအာ္ေနသည့္ ညီညႊတ္ေရးသည္ကား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေျပာခဲ့သည့္ ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္း ကုလားထိုင္ ၿမဲေရးေပၚမွာ အခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ညီညႊတ္ေနသည့္ စားဖားညီညြတ္ေရးပင္ ျဖစ္သည္။
တပ္မေတာ္၏ စြမ္းရည္သံုးရပ္ ျဖစ္ေသာ
စည္းရုံးေရးစြမ္းရည္
စစ္ေရးစြမ္းရည္
အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစြမ္းရည္ကိုလည္း ငယ္စဥ္က အံ့မခန္းဘြယ္ၾကံဳေတြ႕ခဲ့ဖူးရသည္။
တပ္မွဴးႀကီးက တိုင္းရင္းသားစည္းလံုးညီညြတ္ေရးအတြက္ ေဘာလံုးကန္ရမည္ဟု ဆိုလာသည္။ တပ္တြင္းရွိ လူငယ္အသင္းႏွင့္ တပ္ေဘးရွိေက်းရြာမ်ားမွ တိုင္းရင္းသား ကခ်င္လူငယ္အသင္းတို႕ တပ္တြင္းေဘာလံုးကြင္း၌ ေဘာ္လံုးကစားၾကမည္။ ထိုပြဲ၌ က်ေနာ္တို႕ လူငယ္မ်ားအား အႏိုင္မကန္ရ အရႈံးေပးကန္ရမည္ဟု အမိန္႕ခ်လာသည္။ လက္ေတြ႕ေဘာကြင္းထဲ ေရာက္ေသာအခါ သူေျပာသလို မဟုတ္ေတာ့။ အားကစားဆိုသည္မွာ အႏိုင္မခံ အရႈံးမေပး စိတ္ဓါတ္ျဖင့္ ကစားရေသာပြဲ။ က်ေနာ္တို႕လူငယ္မ်ား၏ သဘာ၀ပင္ကိုယ္စိတ္ဓါတ္သည္ကား တံုးတိုက္တုိက္၊ က်ားကိုက္ကိုက္ဆိုသည့္ စိတ္ဓါတ္မ်ဳိး၊ ႏိုင္ရမည္။ ေအာင္ရမည္ဆိုသည့္ စိတ္ဓါတ္က လူငယ္မ်ား၌ ပါလာသည့္မ်ဳိးေစ့။ ထိုရက္က က်ေနာ္တို႕ အႏိုင္ကန္ပစ္လိုက္သည့္အတြက္ က်ေနာ္တို႕အေဖမ်ား တပ္ရင္းမွဴး၏ ဆူပူႀကိမ္းေမာင္းျပစ္တင္ ခံလုိက္ရသည္။ တပ္မွဴးႀကီးက ေဘာလံုးကန္ပြဲလုပ္၊ ၿပီးရင္ အရႈံးေပးလိုက္။ ဤနည္းျဖင့္ လူထုစည္းရုံးေရး ေအာင္ျမင္မည္ဟု ထင္ျမင္ယူဆသည္။ “လူထုစည္းရုံးေရး” ဆိုသည္ကား သူတို႕ဘ၀အား ထဲထဲ၀င္ထဲထဲျမင္ၿပီး လူထုႏွင့္ တသားတည္းအတူတကြျဖတ္သန္း၍ ေအးအတူပူအမွ် စည္းစည္းရုံးရုံေနထိုင္းျခင္းပင္ျဖစ္သည္ကိုမူသူသည္ မသိရွာ။ ယေန႔နအဖ၏ စဥ္းစားခ်က္သည္ကား ငယ္စဥ္က ထိုေဘာ္လံုးကန္ခဲ့ေသာ အျဖစ္အပ်က္ႏွင့္ တူေနသည္။ နအဖ၏ စည္းရုံေရးကား လက္နက္ကိုင္တိုင္းရင္းသားမ်ားအေပၚ မင္းတို႔က အရႈံးေပးရင္ (လက္နက္ခ်) ငါတို႔က မင္းတို႔ကို အႏိုင္ေပးလိုက္မယ္ဆိုသည့္ ပံုစံမ်ဳိး။
က်ေနာ္္ တပ္ထဲအႏွစ္(၂၀)ေနသမွ် ကာလပါတ္လံုး တပ္ရင္းမွဴးသည္ လူထုႏွင့္ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ေနထိုင္သည္လည္း မေတြ႕ရ။ တသားတည္းရွိေန သည္လည္းမေတြ႕ရ။ လူထုမေျပာႏွင့္ တပ္ရင္းမွဴးသည္ တပ္မိသားစု၀င္မ်ား ေနထုိင္ရာသို႕ပင္ စား၀တ္ေနေရး အေျခအေနမ်ား၊ မိသားစုအေျခအေနမ်ား၊ တပ္မိသားစု၀င္မ်ား၏ သားသမီးမ်ား၏ပညာေရးကိစၥမ်ားကိုပင္လွ်င္ လာေရာက္လည္ပါတ္ ၾကည့္ရႈေဆြးေႏြး အေျဖရွာရန္ အိမ္ေထာင္သည္ လိုင္းမ်ားသို႕ပင္လည့္လည္ခဲ့ဖူးခဲသည္ကို အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္လံုးလံုး မေတြ႕ျမင္ခဲ့ရေျခ။
တပ္မွဴးတေယာက္ပင္လွ်င္ လူ၏ေရးရာမ်ားကို ဂရုမစိုက္နားမလည္ခဲ့။ ရဲေဘာ္တေယာက္ ဆိုလွ်င္..................။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားသည္ အပြင့္အခက္မ်ား ပိုမ်ားလာေရး၊ ေဆြမ်ဳိးတစုေကာင္းစားေရး၊ ထိုင္ေနသည့္ ကုလားထိုင္ၿမဲေရးအတြက္ ဒို႔တာ၀န္အေရးသံုးပါးကို လက္ေတြ႔မပါ မ်က္စိမိတ္ၿပီး စြတ္စြတ္ေအာ္ေနလွ်က္ရွိသည္။ ဒို႕တာ၀န္သံုးပါးထဲ၌ ေျခခ်ဳပ္မိေနေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားသည္ လူထုကို လိမ္ညာ၀ါဒျဖန္႔ခ်ိရင္း ထိုအလိမ္အညာအတြင္းထဲမွ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ ရုန္းမထြက္ႏိုင္ေတာ့။
“လိမ္ရင္မ်ားမ်ားလိမ္၊ ခဏခဏလိမ္ ၾကာရင္လူေတြ ယံုလာလိမ့္မယ္” လို႔ေျပာခဲ့ေသာ ဟစ္တလာ စကားအတိုင္း .........
ထိုဒို႔တာ၀န္အေရးသံုးပါး အေတြးအေခၚ လိမ္ဆင္ႀကီးက သူတို႔ကို ဒိုင္းသဖြယ္ကာရံထားသျဖင့္ အမ်ားအတြက္ ဆိုသည့္ လူထုအေတြး အေခၚမ်ား ၀င္ေရာက္လာျခင္း မရွိႏိုင္ေတာ့။ တပ္မေတာ္သာအမိ၊ တပ္မေတာ္သာအဖ သည္သာအမွန္တရားဟု ကိုင္စြဲထားေသာ ထုိဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား၏ စစ္သည္ေတာ္မ်ားက လူထုအားထင္သလို ရက္စက္ ရမ္းကားသတ္ျဖတ္၊ မုဒိမ္းက်င့္ၾကသည္မွာ ထိုဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားေပးသည့္ ပညာမ်ားကို အသံုးခ်ေနျခင္းသာ ျဖစ္သည္။
က်ေနာ္၏ ညီ၀မ္းကြဲသည္ က်ေနာ္အား ေတြ႔ရန္လာေနသည္။ သူႏွင့္ ေတြ႔လိုက္ရေသာ္က်ေနာ္ အေတာ္စိတ္ ပ်က္သြားမိသည္။ သူသည္ က်ေနာ့္အား ခပ္ႁကြားႁကြား ေရွ႕တန္းအေတြ႔အႀကံဳမ်ားကို ေျပာလာသည္။ စစ္ဆိုရင္ ေရေတာင္စစ္မေသာက္ႏွင့္ဟု ေျပာထားေသာ အေဖ့စကားက က်ေနာ္အတြက္ သိပ္နားေထာင္လိုစိတ္ မရွိ။ သူက ေရွ႕တန္းအေတြ႕အႀကံဳမ်ားကို ေတာ္ေတာ္ေလး အာမိေနသည္။
ရွမ္းျပည္တေနရာမွာ အကိုႀကီးရ
ဘာလဲကြ
က်ေနာ္တို႔ စစ္ေၾကာင္း ရြာထဲ၀င္သြားတယ္။
အဲဒီေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ
ရြာေရာက္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ ပိုက္ဆံရွိတဲ့အိမ္ေတြကို အကုန္တက္ေမြတာ
အဲဒီအထဲမွာ မင္းေကာပါလား
ပါတာေပါ့ အကိုရ
ဘာ.....။ မင္းကကြာ သူမ်ားပစၥည္းေတြကို မတရားမလုပ္ပါနဲ႔ကြ။
ဟာ....အကိုႀကီးကလည္း ေရွ႕တန္းေရာက္ရင္ ရဲေဘာ္ေတြက ဒီလိုပဲလုပ္ေနတာဗ်
သူတို႔လုပ္တိုင္း မင္းကလုိက္လုပ္ရမွာလားကြ
သူတို႔ကလုပ္ေနေတာ့ က်ေနာ္လည္းလိုက္လုပ္တာေပါ့
မတရားမႈကို ငယ္စဥ္ကတည္းက ရြံရွာခဲ့ေသာ က်ေနာ္သည္ သူႏွင့္ေတြ႔လိုက္ရေသာ္လည္း ျပည္သူျပည္သားမ်ားအတြက္ ထိုရက္က က်ေနာ္အေတာ္ေလး စိတ္မခ်မ္းမသာ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။
အေဖေျပာသည့္ စစ္ဆိုရင္ေရေတာင္ စစ္မေသာက္နဲ႔ သီအိုရီက က်ေနာ့္ (၁၇)ႏွစ္သားဘ၀ကို ေသခ်ာေစခဲ့ၿပီ...။ ထိုက်ေနာ္၏ ညီ၀မ္းကြဲသည္မ်ား မၾကာမီ ၁၉၈၈-ခုႏွစ္ မဲ့သေ၀ါတိုက္ပြဲတြင္ သူရ ရကာ ဗိုလ္ျဖစ္္သြားရွာေလခဲ့သည္။ ဆိုးသြမ္းေသာ၊ ရမ္းကားေသာ သူတေယာက္ဗိုလ္ျဖစ္သြားသျဖင့္ က်ေနာ္သည္ လူထုအတြက္၊ တုိင္းျပည္အတြက္ ရင္တမမ ျဖစ္သြားခ့ဲရေလေတာ့သည္။
Summary
Rest of your post
သူေရာက္လာသည့္ ထိုရက္က က်ေနာ္သည္ ထင္းေပါက္ေနသည္။ တပ္တြင္း၌ ေလာင္စာမရွိ။ ေလာင္စာမေပးႏိုင္။ က်ေနာ္တို႕ တပ္မိသားစုမ်ား၏ ခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ရန္ႏွင့္ အေႏြးဓါတ္သည္ကား တပ္ေဘးရွိ သစ္ေတာမ်ား။ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ထိုတပ္ေဘးရွိ သစ္ေတာကို မွီခိုရသျဖင့္ သစ္ေတာမ်ားရွားပါးလာကာ ေ၀းလံေသာ ခရီးအထိသြားေရာက္၍ ပင္ပင္ပန္းပန္း တပ္မိသားစု၀င္မ်ား သစ္ခုတ္ၾကရသည္။ ထိုသို႕ တပ္ေဘးရွိ သစ္ေတာမ်ားကို အားကိုးရသည့္အျပင္ မလံုေလာက္သည့္အတြက္ မိုးတြင္းကာလ ျမစ္္အတြင္းမွ ေမွ်ာပါလာေသာ ေရေမွ်ာထင္းမ်ားကိုလည္း လႈိင္းထန္ေနေသာ ျမစ္အတြင္း၌ သက္စြန္႕ဆံဖ်ား ေလွငယ္မ်ားျဖင့္ စြန္႕စြန္႕စားစား ဆယ္ယူ စုေဆာင္းၾကရသည္။ထိုေရေမွ်ာ သစ္ပင္မ်ားကို လႊႏွင့္တိုက္ျဖတ္၊ ပုဆိန္ျဖင့္ေပါက္ခြဲကာ အိမ္အေရာက္ သယ္ယူပို႕ေဆာင္ၾကရသည္။ က်ေနာ္တုိ႕ ျမစ္ကမ္းပါးသည္ကား အျခားကမ္းပါးမ်ားႏွင့္မတူ အင္မတန္မွ မတ္ေစာက္လွသည္။ ထင္းေရာင္းသည့္ လုပ္ငန္းသည္ ထိုအခ်ိန္က တပ္မိသားစု၀င္မ်ားအတြက္ တပ္အတြင္းတြင္ အဓိကက်သည့္ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္း ျဖစ္ခဲ့ရသည္။
တပ္မေတာ္၌ တပ္တည္ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္းႀကီး (၄)ရပ္ျဖစ္ေသာ
ေလ့က်င့္ေရးႏွင့္တည္ေဆာက္။
အုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွင့္တည္ေဆာက္။
သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရးႏွင့္တည္ေဆာက္။
စိတ္ဓါတ္ႏွင့္တည္ေဆာက္......။
ဟု ခ်မွတ္ထားေသာ္လည္း တပ္တြင္းရဲေဘာ္မ်ားႏွင့္ တပ္မိသားစု၀င္မ်ားကား မသက္သာရံုသာမက မေခ်ာင္လည္ခဲ့ၾကပါ။ ေဖါင္စီးရင္း ေရငတ္သကဲ့သို႕ပင္....။
တပ္တြင္းသက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရးဆိုင္ဆိုသည့္ ဆိုင္းပုဒ္သည္ သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရး ဆိုင္ေရွ႕၌ ခ်ိတ္ဆြဲျပရံုမွ်သာ.........။ သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရးဆိုင္သည္ ဖုံ္မ်ားႏွင့္ ပင့္ကူမွ်င္မ်ားမွလြဲ၍ လူ႔အက်ဳိးျပဳ ပစၥည္းမ်ား ဘာမွမရွိ..။ ဆိုင္အတြင္း တေနကုန္ထိုင္ေနေသာ ရဲေဘာ္တေယာက္သာရွိသည္။
ေရနံဆီေပးလွ်င္ တန္းစီရသည္။ ဖေရာင္းတိုင္ေပးလွ်င္ တန္းစီရသည္။ အေရာင္းထုိင္း ပစၥည္းမ်ားကို လိုအပ္ေသာ ပစၥည္းမ်ားႏွင့္တြဲ၍ ထိုးေရာင္းသည္။ ဤမည္ပင္ တပ္မိသားစုုအေပၚ သက္သာေစရန္ ေစတနာ ထားမႈႀကီးပင္တည္း.....။
ဒို႕တာ၀န္အေရးသံုးပါးထက္ အဆတေသာင္းမက အေရးႀကီးေသာ စားေရး၊ ၀တ္ေရး၊ ေနေရး ထိုအေရး........မ်ား၌ တပ္မိသားစု၀င္မ်ားသည္ မေခ်ာင္လည္ခဲ့ၾကပါ။ ယခင္ကလည္း မေခ်ာင္လည္ခဲ့ပါ။ ယခုလည္း မေခ်ာင္ၾကပါ။ ၾကပ္သထက္ၾကပ္ နစ္သထက္နစ္မြန္းလာေနသည္။
တပ္တြင္း တပ္ရဲေဘာ္မ်ား၏ မိသားစုမ်ား၏ သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရးကိုပင္ မေျဖရွင္းႏိုင္လွ်င္ ထိုပုထုဇဥ္လူသားျဖစ္သည့္ ေလ့က်င့္ေနၾကသည့္ ေရွ႕တန္းထြက္ေနရေသာ ရဲေဘာ္တဦး၏ တိုက္ခုိက္ေရး စိတ္ဓါတ္သည္လည္း မည္မွ်ျပင္းျပႏိုင္မည္နည္း။ အေနၾကပ္အစားၾကပ္ျဖင့္ ေနေနရေသာ မိသားစု၀င္မ်ား၏ ဘ၀မ်ားက ထိုတိုက္ခိုက္ေရးသမားႀကီး၏ စိတ္ဓါတ္ကို မည္မွ် ျမင့္မားေစႏိုင္မည္နည္း။
က်ေနာ္တပ္ထဲေနစဥ္ တပ္မိသားစု၀င္မ်ား သံုးစြဲေရးအတြက္ ေရကို ျမစ္ထဲမွ စက္ႏွင့္စုပ္ယူ၍ ေရပိုက္လုိင္းမ်ား သြယ္တန္းကာ တပ္ထဲသုိ႕ေပးေလ့ ရွိသည္။ မိသားစုလိုင္းမ်ားတြင္ ကြန္ကရစ္ျဖင့္ ျပဳလုပ္ထားသည့္ ေရေလွာင္ကန္မ်ားရွိေသာ္လည္း ထိုကန္မ်ားသည္ က်ေနာ္တို႕ ငယ္စဥ္ကေလးဘ၀ကတည္းက ကေလးမ်ား တူတူပုန္းေဆာ့ကစားရာ ကန္ႀကီးမ်ားသာျဖစ္ခဲ့သည္။ တပါတ္တခါ ျမစ္ထဲမွ ေရစုပ္စက္ျဖင့္ ရွားေတာင့္ရွားပါး ေရတင္ေပးေသာ ရက္မ်ားတြင္ ဘုစုခေလးမ်ားပါမက်န္ တိုးေခြ႕လုယက္ျပီး ေရကို တန္းစီၾကရသည္မွာ ထိုေခတ္က သမ၀ါယမဆိုင္မ်ားတြင္ ေရနံဆီႏွင့္ ဖေရာင္းတိုင္ရဖို႕ တန္းစီေနသကဲ့သို႕ပင္ ျဖစ္ေျခေတာ့သည္။ ေရလာေသာ ရက္မ်ားတြင္ က်ေနာ္တို႕ တတပ္လံုး ဆူညံပြက္ေလာရုိက္ေနသည္မွာ ေရႊက်င္သမား ေရႊတြင္းေတြ႕ သကဲ့သို႕။ မႈိရွာသမားမိႈေတြ႕ သကဲ့သို႔ပင္။ ေဟး.....။ ဟား......။ ၀ူး......၀ါးနဲ႕ ေပ်ာ္လိုက္ၾကသည့္အျဖစ္မ်ဳိး။ တခါတရံ တပါတ္တခါမွလာေသာ ထိုေရသည္ ညသန္းေခါင္သန္းလြဲမွ ေပးတတ္သည္က ရွိေသးသည္။ ထိုအခ်ိန္၌ အိပ္မႈံစံု၀ါးထကာ မ်က္ေခ်းကိုပြတ္၍ ေရကိုတန္းစီၾကရသည္။
မီးဆိုသည္ကား......။ ေလာင္စာဆီရွိေသာ ရက္မ်ား၌သာ တပ္ပိုင္မီးစက္ျဖင့္ႏႈိး၍ မီးေပးသည္။
ညေနေမွာင္ခ်ိန္မွ စ၍ (၉)နာရီခန္႕သာ မီးရသည္။ လာသည့္မီးအေရာင္သည္ကား ခရမ္းခ်ဥ္သီး တပ္ထားသည္ကမွ ပို၍ လင္းေပအံုးမည္။ ထို႕ေၾကာင့္ အိမ္တိုင္းအိမ္တိုင္းတြင္ ေရနံဆီမီးခြက္မ်ား ေဆာင္ထားၾကရသည္။ ငယ္စဥ္ခေလးဘ၀ စြဲစြဲၿမဲၿမဲ မွတ္မိေနသည္က....။
ညပိုင္းတြင္ က်ေနာ္တို႕စာက်က္ခ်ိန္၊ စာၾကည့္ခ်ိန္အတြက္ လံုေလာက္သည့္ မီးမရသည့္အတြက္ မနက္ပိုင္းအခ်ိန္ကိုသာ အားကိုးခဲ့ရသည္။ မနက္တြင္ မီးေလးဖိုကာ ထိုမီးအလင္းေရာင္ျဖင့္သာ စာက်က္ခဲ့ရသည့္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကို က်ေနာ္တို႕တပ္မိသားစုမ်ား ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ရသည္။
တခါတရံမွလာတတ္ေသာ ထိုမီးလာေသာရက္မ်ားသည္လည္း ေရလာသည့္ရက္မ်ားကဲ့သို႔ တတပ္လံုး ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးတူးခဲ့ရသည့္ရက္မ်ား။ လူငယ္ဘာ၀ မီးလာလွ်င္ က်ေနာ္တုိ႔သည္ လိုင္းတကာလွည့္၍ သူငယ္ခ်င္းမ်ားဆီသို႔ အလည္အပါတ္သြားကာ စကားစျမည္ေျပာၾကသည္။ ထိုမီးေရာင္ေလးေအာက္မ်ား၌ ၀ိုင္းဖြဲ႔၍ ဂီတာတီးၾကသည္။ မီးလာေသာရက္သည္ က်ေနာ္တို႔အတြက္ေရႊရက္။
တပါတ္တခါျပေလ့ရွိေသာ တပ္တြင္းမိသားစုမ်ား ေဖ်ာ္ေျဖေရးအတြက္ တခုတည္းေသာ ရုပ္ရွင္ရုံေအာက္၌ မိသားစု၀င္မ်ားသည္ တိုးေ၀ွ႕တိုးေခြ႕လွ်က္ရွိသည္။ က်ေနာ္တို႕ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားသည္ အႏုပညာကို အခံုအမင္စံု လူမ်ဳိးမ်ားဟု ေျပာလွ်င္မွားမည္မထင္။ ရုပ္ရွင္ျပသည့္ရက္တိုင္း က်ေနာ္တို႕ ခေလးမ်ားသာမက တပ္မိသားစုမ်ားသည္ ရုပ္ရွင္မျပမွီ ႀကိဳတင္ေခါင္းေလာင္းသံကို ရင္ခုန္စြာ ေစာင့္ေမွ်ာ္လွ်က္ရွိကာ ပိတ္ကားႀကီးကို ေငးေမာလွ်က္.......။ တပ္တြင္းရုပ္ရွင္ရုံ၌ ပိတ္ကားႀကီးေထာင္သည့္ရက္သည္ တတပ္လံုး ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးတူး ရသည့္ရက္မ်ား။ ထိုရက္တြင္ တပ္တတပ္လံုးသည္ အံုးအံုးႁကြက္ႁကြက္။
ရုပ္ရွင္ကျပေတာ့မည္။ ဒုတိယကမၻာစစ္လက္က်န္စက္ႀကီး အသံက တက်ည္းက်ည္းျမည္လာသည္။ တရုံလံုးသည္ အပ္က်သံမွ်မၾကား ၿငိမ္သက္ေနၾကသည္။ ငိုေနသည့္ ခေလးသည္ပင္လွ်င္ ထိုအခ်ိန္၌ တိတ္သြားတတ္သည္။ ဖလင္ထည့္ၿပီးမၿပီးကို ေစာင့္ၾကည့္ေနသူကလည္း ရွိေသးသည္။ ရုပ္ရွင္ျပၿပီး (၁၀)မိနစ္ခန္႕ပင္မၾကာ မီးကပ်က္သြားသည္။ တရုံလံုးေအာ္လိုက္သည့္ အသံသည္ ကမၻာပ်က္သည့္ အလား ျဖစ္သည္။ မီးအလာကို ေစာင့္ရင္းေစာင့္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားၾကသည္။ ဤသို႕ျဖင္္......့
ယေန႕ည မီးမလာေတာ့၍ ထိုရုပ္ရွင္ကားႀကီးအား မနက္ျဖန္ဆက္၍ ျပပါမည္ခင္ဗ်ားဟု ေၾကညာလိုက္မွသာ အိပ္ျပန္အိပ္ၾကသည္။ မေၾကညာေသးသ၍ေတာ့ မိုးလင္းသည္အထိ ေစာင့္ၾကည့္ၾကမည့္ လူမ်ဳိး။ ဤသည္ကား တပါတ္မွာ တႀကိမ္လွ်င္ျပသည့္ ရက္မ်ဳိး။ က်ေနာ္တုိ႔ကေတာ့ ပိတ္ကားႀကီးအား လက္သီးႏွင့္ ထိုး၊ ေျခေထာက္ႏွင့္ကန္ ၊ ေျပာင္းဖူးရုိးႏွင့္ေပါက္ ဤသို႔ငယ္စဥ္က အံတုခဲ့ၾကသည္။
လွ်ပ္စစ္မီးေလာက္ကိုပင္ မစီမံတတ္ မကြပ္ကဲတတ္ေသာ... တပ္။ တပ္မိသားစုမ်ားအေပၚ အေလးမထားေသာ... တပ္၊၊ ထိုကဲ့သို႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစြမ္းရည္ျပည့္၀သည့္ တပ္မ်ဳိး။
တပ္မိသားစု ရဲေဘာ္မ်ားကို ေပးထားသည့္အခန္းကိုလည္း ၾကည့္လိုက္အံုးေလ။ (၁၀)ေပပါတ္လည္ အခန္းေလးမွ်သာ။ တအိမ္ေထာင္လွ်င္ မိသားစု အနည္းဆံုး(၆)ဦးခန္႕ရွိေသာ မိသားစု၀င္မ်ားအတြက္ ဖင္လွည့္ေခါင္းလွည့္ရုံမွ်ရွိေသာ အခန္းမ်ားသာ။ သစ္သားပ်ဥ္ျပားမ်ားျဖင့္ ေဆာက္လုပ္ထားေသာ အခန္းမ်ားျဖစ္သည့္အတြက္ သစ္သားမ်ားသည္ ေဆြးေျမ႕ပ်က္စီးလွ်က္ရွိေသာ္လည္း တာ၀န္ခံ၍ ျပဳျပင္ေပးခဲ့သည္ကိုမူ က်ေနာ္တပ္အတြင္းေနသည့္ အႏွစ္(၂၀)ကာလအတြင္း တခါမွ်ပင္မေတြ႕ခဲ့။
စစ္တုိက္ရန္၊
စစ္တုိက္ရန္မရွိကေလ့က်င့္ရန္၊
စစ္တိုက္ရန္ႏွင့္ ေလ့က်င္ရန္မရွိက ျပည္သူအက်ဳိးျပဳလုပ္ငန္းမ်ားကိုလုပ္ရန္..... ဟု
ၾကည္း၊ ေရ၊ ေလ တပ္မေတာ္သားမ်ား လုပ္ငန္းလမ္းညြန္အျဖစ္ ျပဌာန္းထားရွိသည္။
တပ္ဖြဲ႕၀င္မိသားစုမ်ားပင္ စား၀တ္ေနေရး မေလာက္မငွ ျဖစ္ေနေသာအခ်ိန္၌ မည္ကဲ့သို႕မ်ား ျပည္သူ႕အက်ဳိးကုိ လုပ္ႏိုင္မည္နည္း။ အထက္အမိန္႔အရ၊ တာ၀န္အရ ခိုင္းေစခံရ၍ လူထုအက်ုိးျပဳ လုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္ၾကေသာ္လည္း မည္သူမွ် မိမိအလုပ္ကဲ့သို႔ စိတ္မ၀င္းစားၾက။ ၀တ္ေၾကတမ္းေၾက ျဖစ္ကတတ္ဆန္း လုပ္ၾကသည္က မ်ားသည္။
တခါက.............
တပ္မေတာ္သားမ်ားႏွင့္ ႀကံစိုက္လိုက္ဖူးသည္။ မ်ိဳးႀကံေခ်ာင္းမ်ားကို ႀကံေျမာင္းထဲသို႔ စီရီကာရီကာ မထည့္ပဲ ျဖစ္သလိုထည့္စိုက္ခဲ့သည့္အတြက္ အခင္းပိုင္ရွင္လူထုမ်ားက အႀကီးအက်ယ္ တပ္မေတာ္သားမ်ားအေပၚ စိတ္ပ်က္ခဲ့ေၾကာင္း သိရွိရသည္။ လူထုအက်ဳိးျပဳလုပ္ငန္းစဥ္ႀကီးက လူထုဆန္႔က်င္ေရး လုပ္ငန္းစဥ္ႀကီးသာ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ျပည္သူၾကားမွ ေပါက္ဖြားလာသည့္ တပ္မေတာ္မိသားစုမ်ားအား အေျခခံၾကသည့္ ေရမီးမွ်ပင္လွ်င္ မျဖည့္စြမ္းႏိုင္လွ်င္ လူထုႀကီးတရပ္လံုး၏ အက်ဳိးျပဳလုပ္ငန္းကို မည္ကဲ့သို႔လုပ္မည္နည္း။ စား၀တ္ေနေရး ဘ၀ပင္လွ်င္ မဖူလံု မေလာက္ငွေသာ တပ္မိသားစု၀င္က မည္ကဲ့သို႔ လူထုအက်ဳိးျပဳလုပ္ငန္းကို စိတ္ေရာကိုယ္ပါ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္၍ လုပ္ႏိုင္မည္နည္း။
လူထုႀကီးတရပ္လံုး စီးပြားေရး မီးပင္လယ္ႀကီးကို ေသလုေမွ်ာပါး ျဖတ္သန္းေနရခ်ိန္၌ ယခု တပ္မေတာ္အတြင္း မိသားစု၀င္မ်ားသည္လည္း အျပင္ထြက္၍ ၀မ္းစာရွာေဖြ စားေသာက္ေနရသည့္ ေခတ္သို႕ပင္ ယခုအခ်ိန္ တိုးတက္ တက္လွမ္းလာေနၿပီ ျဖစ္သည္။ တပ္မေတာ္အတြင္း၌ က်ေနာ္ေနခဲ့စဥ္ တပ္မိသားစု၀င္မ်ား အျပင္သို႕ထြက္၍ စီးပြားရွာေဖြခြင့္ မရခဲ့။ ထိုစဥ္က က်ေနာ္တို႕ တပ္အတြင္း မိသားစု ၀င္မ်ား၏ ျပင္ပအသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းမႈ လုပ္ငန္းမ်ားမွာ ထင္းစုေဆာင္း ေရာင္းခ်ျခင္း၊ ေရႊက်င္ျခင္း၊ ငါးဖမ္း၍ ေရာင္းခ်ျခင္းသာလွ်င္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ထိုအလုပ္မ်ားသည္ကား တပ္ေဘးနားမွာတြင္ ရွိၾကေသာ အလုပ္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။
ယခုတြင္မူ တပ္မိသားစု၀င္မ်ားသည္ တပ္ၿခံအျပင္ထြက္၍ အလုပ္လုပ္စားေနၾကရၿပီ။
အ၀တ္ေလွ်ာ္ျခင္း၊ ပန္းရံလိုက္ျခင္း၊ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေရာင္းျခင္း၊ ပုရစ္ေကာက္ေရာင္းျခင္း၊ သက္ငယ္ရိတ္ ေရာင္းျခင္း၊ ေက်ာက္ခဲေကာက္ ေရာင္းျခင္း၊ ခ်ဲေရာင္းျခင္း၊ ႀကံဳရာက်ဘမ္း အလုပ္မ်ားျဖင့္ ခက္ခက္ခဲခဲ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းျပဳလာေနရသည္ကို မ်က္ကြယ္ျပဳေနေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား။
ျပည္ေထာင္စု မၿပိဳကြဲေရး
တုိင္းရင္းသားစည္းလံုးညီညႊတ္မႈ မၿပိဳကြဲေရး
အခ်ဳပ္အခ်ာအာဏာ တည္တံ့ခိုင္ၿမဲေရး ဟု
တပ္ထုအၾကား၊ လူထုအၾကား၌ မ်က္စိမွိတ္၍ စြတ္ေအာ္ေနေသာလည္း က်ေနာ္ငယ္စဥ္တပ္မေတာ္ထဲမွ ႀကီးသည္အထိ တိုင္းရင္းသားအေရး၊ ျပည္ေထာင္စုအေရးဆိုသည့္ စကားလံုးမ်ား၊ ေ၀ါဟာရမ်ားကို လံုး၀ၾကားမိခဲ့ျခင္း မရွိပါ။ ထိုကိစၥမ်ားကိုလည္း တပ္မိသားစု၀င္မ်ားအား ခ်ျပေျပာဆို စည္းရုံုးခဲ့သည္ဟူ၍ မရွိခဲ့ဘူးပါေခ်။ တပ္အတြင္း တပ္မေတာ္စာစဥ္ႏွင့္ႀကီးပ်င္းခဲ့ရေသာ က်ေနာ္တို႔သည္ ငယ္စဥ္က သူပုန္ဆိုလွ်င္ ရုပ္ဆိုးဆိုး၊ ႏႈတ္ခမ္းေမႊး မုတ္ဆိတ္ေမႊး ထူလျပစ္၊ ပါးႏွစ္ဖက္ေပၚတြင္ ပလာစတာႏွစ္ခုက ၾကက္ေခ်ကပ္ထားသည္။ ရုပ္ရွင္ျပသည့္အခါတြင္လည္း ထိုပံုစံမ်ားကိုသာ အပီအျပင္ရုိက္ျပသည္။ အရက္ေသာက္၊ ၾကက္ေပါင္ကိုက္၊ အမ်ဳိးသမီးမ်ားကို မုဒိမ္းက်င့္သည့္ အခန္းမ်ားကသာ မ်ားသည္။ တပ္မေတာ္စာစဥ္ထဲတြင္ အဓိက သူတို႔အေလးထားေရးသားသည္ကား ျပည္ေထာင္စုမၿပိဳကြဲေရး။ ဖက္ဒရယ္ဆိုသည္မွာ ခြဲထြက္ေရးဟူ၍သာ....။ ထို႕ေၾကာင့္ တိုင္းရင္းသားအေရး ဖက္ဒရယ္အေရးကို ထိုစဥ္က ရဲေဘာ္မ်ားသာမက ယခုရဲေဘာ္မ်ားပါ လံုး၀လံုး၀ သိၾကမည္ မထင္ၾကပါ။ တိုင္းျပည္ႏွင့္ လူထုအေပၚ စစ္မွန္ေသာေစတနာ ရွိသည္ဆိုပါက အဘယ္ေၾကာင့္ တပ္ထုအတြင္း၌ ျပည္ေထာင္စုစစ္စစ္မူကို မခ်ျပသနည္း၊ ဘာေၾကာင့္ မခ်ရဲၾကသနည္း။
က်ေနာ္တပ္ထဲ၌ ေနစဥ္ တပ္ရင္းတရင္းလံုး ရွားရွားပါးပါး ကခ်င္အမ်ဳိးသား တပ္ၾကပ္ႀကီးႏွစ္ဦးႏွင့္ သူ၏မိသားစု၊ ကရင္အမ်ဳိးသား တပ္ခြဲတပ္ၾကပ္ႀကီး ႏွစ္ဦးႏွင့္ သူ၏မိသားစု၊ ဗမာရဲေဘာ္မွ ယူထားေသာ “၀” အမ်ဳိးသမီးတဦးကို ျမင္ခဲ့ဘူူးပါသည္။ ခ်င္းႏွင့္ရခိုင္မ်ားသည္ကား မ်ားျပားလွသည္။
ငယ္စဥ္ ဗမာအမ်ားစုၾကား၌ သူတို႕သည္ အႏွိပ္ခံဘ၀အျဖစ္သာ ေခၚေျပာဆက္ဆံၾကသည္ကို ေတြ႕ခဲ့ရသည္။ ဟဲ့...ကခ်င္မ။ ဟဲ့....ရွမ္းမ။ ဟဲ့...ကရင္မ ဆိုေသာစကားမ်ားက က်ေနာ္၏ ငယ္စဥ္နားထဲ၌ ခါးသက္သက္ အရသာကိုသာ ခံစားခဲ့ရသည္။ တပ္တြင္း ခေလးမ်ားသည္ပင္လွ်င္ ထိုတိုင္းရင္းသား အမ်ဳိးသမီးမ်ားကိုပင္လွ်င္ အတုျမင္အတတ္သင္ၾကသည့္အေနျဖင့္ ကခ်င္မႀကီး၊ ကရင္မႀကီး၊ ရွမ္းမႀကီး ဟု ရုိင္းရုိင္းစိုင္းစိုင္း ေခၚေ၀ၚသံုးစြဲခဲ့ၾကသည္ကို အမွတ္ရေနသည္။ ထိုအျမင္မ်ားျဖင့္ ႀကီးျပင္းလာၾကေသာ ထိုခေလးမ်ားသည္ ယေန႕တပ္မေတာ္ထဲ၌ အရာရွိ၊ အရာခံမ်ားအျဖစ္သို႕ပင္ ေရာက္ရွိကုန္ၾကၿပီ။
ျမန္မာ စကားပံုရွိသည္။ မရွိတာ ထက္၊ မသိတာ ခက္။ ခက္ေနသည္က တပ္မေတာ္သားမ်ားက ဘာမွ်ကို သိျမင္နားလည္ျခင္း မရွိၾကေပ။ လူထု၏ နားမ်က္စိမ်ားကို ပိတ္ထားရုံသာမက တပ္မေတာ္သားမ်ား၏ အျမင္အာရုံ အၾကားအာရုံမ်ားကိုလည္း လံုး၀ပိတ္ပင္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ထားျခင္းေၾကာင့္ တပ္မေတာ္သည္ အရာရွိ၊ အရာခံမွအစ ေအာက္ေျခ အၾကပ္ စစ္သည္အဆင့္အထိ ႏိုင္ငံေရးကို လံုး၀နားလည္ျခင္းမရွိသည့္အတြက္ မတရားေသာ အမိန္႕မ်ားကို နာခံရသည့္ တပ္မေတာ္အျဖစ္သို႕ က်ေရာက္ေနၾကရသည္။ တိုင္းရင္းသားအေရး ျပည္ေထာင္စုအေရးကိုပင္မဆိုထားႏွင့္ ရဲေဘာ္တဦး၏ အထက္ပါ စား၊ ၀တ္၊ ေနေရး အေရးသံုးပါးအတြက္ ကိုယ္ရသင့္ရထိုက္သည့္ အခြင့္အေရးကိုပင္လွ်င္ မသိၾကေခ်။ ထိုအခြင့္ေရးမ်ားကို သိလွ်င္ ထိုအခြင့္အေရးမ်ားကို ေတာင္းဆိုသည့္ လုပ္ရွားမႈမ်ားျဖစ္ေပၚ လာလိမ့္မည္ဟု က်ေနာ္ယံုၾကည္မိသည္။ တပ္မေတာ္အတြက္ ဆန္အိုးထဲမွာ ဆန္နဲနဲ ရွိေနေသးသည္။ လူထုအတြက္မူ ဆန္အိုးထဲ၌ ဆန္မရွိေတာ့။ ဆန္ဘာေၾကာင့္မရွိသည့္ ျပႆနာကို လူထုကသိလာၾကၿပီ ျဖစ္သည္။
တိုင္းရင္းသား စည္းလံုးညီညြတ္ေရးကို အမွန္တကယ္ လုပ္ျခင္လွ်င္ အေပၚယံဟန္ျပလုပ္၍ မရ။ ကခ်င္တိုင္းရင္းသားမ်ားအား မခုတ္ဒါးမထုိးလွံ၊ ကခ်င္ပုဆိုး ကခ်င္လြယ္အိတ္ေပးျခင္းျဖင့္ လုပ္၍မရ။ ညီညြတ္ေရးဆိုသည္ကား အျပန္အလွန္္နားလည္မႈ၊ အျပန္အလွန္အသိအမွတ္ျပဳမႈ၊ အျပန္အလွန္ ေလးစားမႈမွတဆင့္ ယံုၾကည္မႈတည္ေဆာက္ကာ လုပ္ရေသာ အလုပ္မ်ဳိး။ ယေန႔ နအဖ၏ မ်က္စိမွိတ္ ေအာ္ေနသည့္ ညီညႊတ္ေရးသည္ကား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေျပာခဲ့သည့္ ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္း ကုလားထိုင္ ၿမဲေရးေပၚမွာ အခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ညီညႊတ္ေနသည့္ စားဖားညီညြတ္ေရးပင္ ျဖစ္သည္။
စည္းရုံးေရးစြမ္းရည္
စစ္ေရးစြမ္းရည္
အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစြမ္းရည္ကိုလည္း ငယ္စဥ္က အံ့မခန္းဘြယ္ၾကံဳေတြ႕ခဲ့ဖူးရသည္။
တပ္မွဴးႀကီးက တိုင္းရင္းသားစည္းလံုးညီညြတ္ေရးအတြက္ ေဘာလံုးကန္ရမည္ဟု ဆိုလာသည္။ တပ္တြင္းရွိ လူငယ္အသင္းႏွင့္ တပ္ေဘးရွိေက်းရြာမ်ားမွ တိုင္းရင္းသား ကခ်င္လူငယ္အသင္းတို႕ တပ္တြင္းေဘာလံုးကြင္း၌ ေဘာ္လံုးကစားၾကမည္။ ထိုပြဲ၌ က်ေနာ္တို႕ လူငယ္မ်ားအား အႏိုင္မကန္ရ အရႈံးေပးကန္ရမည္ဟု အမိန္႕ခ်လာသည္။ လက္ေတြ႕ေဘာကြင္းထဲ ေရာက္ေသာအခါ သူေျပာသလို မဟုတ္ေတာ့။ အားကစားဆိုသည္မွာ အႏိုင္မခံ အရႈံးမေပး စိတ္ဓါတ္ျဖင့္ ကစားရေသာပြဲ။ က်ေနာ္တို႕လူငယ္မ်ား၏ သဘာ၀ပင္ကိုယ္စိတ္ဓါတ္သည္ကား တံုးတိုက္တုိက္၊ က်ားကိုက္ကိုက္ဆိုသည့္ စိတ္ဓါတ္မ်ဳိး၊ ႏိုင္ရမည္။ ေအာင္ရမည္ဆိုသည့္ စိတ္ဓါတ္က လူငယ္မ်ား၌ ပါလာသည့္မ်ဳိးေစ့။ ထိုရက္က က်ေနာ္တို႕ အႏိုင္ကန္ပစ္လိုက္သည့္အတြက္ က်ေနာ္တို႕အေဖမ်ား တပ္ရင္းမွဴး၏ ဆူပူႀကိမ္းေမာင္းျပစ္တင္ ခံလုိက္ရသည္။ တပ္မွဴးႀကီးက ေဘာလံုးကန္ပြဲလုပ္၊ ၿပီးရင္ အရႈံးေပးလိုက္။ ဤနည္းျဖင့္ လူထုစည္းရုံးေရး ေအာင္ျမင္မည္ဟု ထင္ျမင္ယူဆသည္။ “လူထုစည္းရုံးေရး” ဆိုသည္ကား သူတို႕ဘ၀အား ထဲထဲ၀င္ထဲထဲျမင္ၿပီး လူထုႏွင့္ တသားတည္းအတူတကြျဖတ္သန္း၍ ေအးအတူပူအမွ် စည္းစည္းရုံးရုံေနထိုင္းျခင္းပင္ျဖစ္သည္ကိုမူသူသည္ မသိရွာ။ ယေန႔နအဖ၏ စဥ္းစားခ်က္သည္ကား ငယ္စဥ္က ထိုေဘာ္လံုးကန္ခဲ့ေသာ အျဖစ္အပ်က္ႏွင့္ တူေနသည္။ နအဖ၏ စည္းရုံေရးကား လက္နက္ကိုင္တိုင္းရင္းသားမ်ားအေပၚ မင္းတို႔က အရႈံးေပးရင္ (လက္နက္ခ်) ငါတို႔က မင္းတို႔ကို အႏိုင္ေပးလိုက္မယ္ဆိုသည့္ ပံုစံမ်ဳိး။
က်ေနာ္္ တပ္ထဲအႏွစ္(၂၀)ေနသမွ် ကာလပါတ္လံုး တပ္ရင္းမွဴးသည္ လူထုႏွင့္ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ေနထိုင္သည္လည္း မေတြ႕ရ။ တသားတည္းရွိေန သည္လည္းမေတြ႕ရ။ လူထုမေျပာႏွင့္ တပ္ရင္းမွဴးသည္ တပ္မိသားစု၀င္မ်ား ေနထုိင္ရာသို႕ပင္ စား၀တ္ေနေရး အေျခအေနမ်ား၊ မိသားစုအေျခအေနမ်ား၊ တပ္မိသားစု၀င္မ်ား၏ သားသမီးမ်ား၏ပညာေရးကိစၥမ်ားကိုပင္လွ်င္ လာေရာက္လည္ပါတ္ ၾကည့္ရႈေဆြးေႏြး အေျဖရွာရန္ အိမ္ေထာင္သည္ လိုင္းမ်ားသို႕ပင္လည့္လည္ခဲ့ဖူးခဲသည္ကို အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္လံုးလံုး မေတြ႕ျမင္ခဲ့ရေျခ။
တပ္မွဴးတေယာက္ပင္လွ်င္ လူ၏ေရးရာမ်ားကို ဂရုမစိုက္နားမလည္ခဲ့။ ရဲေဘာ္တေယာက္ ဆိုလွ်င္..................။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားသည္ အပြင့္အခက္မ်ား ပိုမ်ားလာေရး၊ ေဆြမ်ဳိးတစုေကာင္းစားေရး၊ ထိုင္ေနသည့္ ကုလားထိုင္ၿမဲေရးအတြက္ ဒို႔တာ၀န္အေရးသံုးပါးကို လက္ေတြ႔မပါ မ်က္စိမိတ္ၿပီး စြတ္စြတ္ေအာ္ေနလွ်က္ရွိသည္။ ဒို႕တာ၀န္သံုးပါးထဲ၌ ေျခခ်ဳပ္မိေနေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားသည္ လူထုကို လိမ္ညာ၀ါဒျဖန္႔ခ်ိရင္း ထိုအလိမ္အညာအတြင္းထဲမွ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ ရုန္းမထြက္ႏိုင္ေတာ့။
ထိုဒို႔တာ၀န္အေရးသံုးပါး အေတြးအေခၚ လိမ္ဆင္ႀကီးက သူတို႔ကို ဒိုင္းသဖြယ္ကာရံထားသျဖင့္ အမ်ားအတြက္ ဆိုသည့္ လူထုအေတြး အေခၚမ်ား ၀င္ေရာက္လာျခင္း မရွိႏိုင္ေတာ့။ တပ္မေတာ္သာအမိ၊ တပ္မေတာ္သာအဖ သည္သာအမွန္တရားဟု ကိုင္စြဲထားေသာ ထုိဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား၏ စစ္သည္ေတာ္မ်ားက လူထုအားထင္သလို ရက္စက္ ရမ္းကားသတ္ျဖတ္၊ မုဒိမ္းက်င့္ၾကသည္မွာ ထိုဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားေပးသည့္ ပညာမ်ားကို အသံုးခ်ေနျခင္းသာ ျဖစ္သည္။
က်ေနာ္၏ ညီ၀မ္းကြဲသည္ က်ေနာ္အား ေတြ႔ရန္လာေနသည္။ သူႏွင့္ ေတြ႔လိုက္ရေသာ္က်ေနာ္ အေတာ္စိတ္ ပ်က္သြားမိသည္။ သူသည္ က်ေနာ့္အား ခပ္ႁကြားႁကြား ေရွ႕တန္းအေတြ႔အႀကံဳမ်ားကို ေျပာလာသည္။ စစ္ဆိုရင္ ေရေတာင္စစ္မေသာက္ႏွင့္ဟု ေျပာထားေသာ အေဖ့စကားက က်ေနာ္အတြက္ သိပ္နားေထာင္လိုစိတ္ မရွိ။ သူက ေရွ႕တန္းအေတြ႕အႀကံဳမ်ားကို ေတာ္ေတာ္ေလး အာမိေနသည္။
ရွမ္းျပည္တေနရာမွာ အကိုႀကီးရ
ဘာလဲကြ
က်ေနာ္တို႔ စစ္ေၾကာင္း ရြာထဲ၀င္သြားတယ္။
အဲဒီေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ
ရြာေရာက္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ ပိုက္ဆံရွိတဲ့အိမ္ေတြကို အကုန္တက္ေမြတာ
အဲဒီအထဲမွာ မင္းေကာပါလား
ပါတာေပါ့ အကိုရ
ဘာ.....။ မင္းကကြာ သူမ်ားပစၥည္းေတြကို မတရားမလုပ္ပါနဲ႔ကြ။
ဟာ....အကိုႀကီးကလည္း ေရွ႕တန္းေရာက္ရင္ ရဲေဘာ္ေတြက ဒီလိုပဲလုပ္ေနတာဗ်
သူတို႔လုပ္တိုင္း မင္းကလုိက္လုပ္ရမွာလားကြ
သူတို႔ကလုပ္ေနေတာ့ က်ေနာ္လည္းလိုက္လုပ္တာေပါ့
မတရားမႈကို ငယ္စဥ္ကတည္းက ရြံရွာခဲ့ေသာ က်ေနာ္သည္ သူႏွင့္ေတြ႔လိုက္ရေသာ္လည္း ျပည္သူျပည္သားမ်ားအတြက္ ထိုရက္က က်ေနာ္အေတာ္ေလး စိတ္မခ်မ္းမသာ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။
အေဖေျပာသည့္ စစ္ဆိုရင္ေရေတာင္ စစ္မေသာက္နဲ႔ သီအိုရီက က်ေနာ့္ (၁၇)ႏွစ္သားဘ၀ကို ေသခ်ာေစခဲ့ၿပီ...။ ထိုက်ေနာ္၏ ညီ၀မ္းကြဲသည္မ်ား မၾကာမီ ၁၉၈၈-ခုႏွစ္ မဲ့သေ၀ါတိုက္ပြဲတြင္ သူရ ရကာ ဗိုလ္ျဖစ္္သြားရွာေလခဲ့သည္။ ဆိုးသြမ္းေသာ၊ ရမ္းကားေသာ သူတေယာက္ဗိုလ္ျဖစ္သြားသျဖင့္ က်ေနာ္သည္ လူထုအတြက္၊ တုိင္းျပည္အတြက္ ရင္တမမ ျဖစ္သြားခ့ဲရေလေတာ့သည္။
ဆက္ေရးပါအံုးမည္။
ဥတၱရေက်ာ္
၁-၄-၂၀၀၈
ဥတၱရေက်ာ္
၁-၄-၂၀၀၈
Summary
Rest of your post
Subscribe to:
Posts (Atom)